Η γραμμική-λειτουργική δομή μιας επιχείρησης είναι ένα ειδικό σύστημα διαχείρισης. Σε αυτό το σύστημα, οι λειτουργίες των διευθυντών μπορεί να είναι υποχρεωτικές και προτεινόμενες. Ένα τέτοιο σύστημα διαχείρισης βασίζεται σε διάφορες αρχές και έχει πολλά χαρακτηριστικά.
Αρχές γραμμικής λειτουργικής δομής
Στη δομή της επιχείρησης, υπάρχει πάντα ένας γενικός διευθυντής, υπό την εποπτεία του οποίου εργάζονται οι προϊστάμενοι των τμημάτων. Επηρεάζουν τους υπαλλήλους σύμφωνα με τους στόχους που έχουν τεθεί. Η ανώτερη διοίκηση έχει μόνο γραμμικό αντίκτυπο στους υπαλλήλους. Τα λειτουργικά αφεντικά έχουν τεχνολογικό αντίκτυπο. Οποιοσδήποτε εκτελεστής μπορεί να μεταβιβάσει μέρος της εργασίας του σε δευτερεύοντα υπάλληλο. Έτσι, χτίζεται η σχέση "αφεντικό - δευτερεύον".
Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα
Υπάρχουν αρκετά πλεονεκτήματα αυτού του συστήματος διαχείρισης επιχειρήσεων. Κατ 'αρχάς, το σύστημα καθιστά δυνατή την ανάδειξη στελεχών από ειδικούς ικανούς στον τομέα τους. Δεύτερον, σε περίπτωση μη τυπικού συμβάντος, λαμβάνεται απόφαση και εφαρμόζεται αμέσως. Τρίτον, οι λειτουργικοί διαχειριστές αποκτούν γρήγορα εμπειρία και ο επαγγελματισμός τους αυξάνεται ανάλογα. Τέταρτον, δεν υπάρχει πρόβλημα «εύρεσης του άκρου», καθώς κάθε υπάλληλος φέρει προσωπική ευθύνη για τα αποτελέσματα των δραστηριοτήτων του.
Δεν υπάρχουν τόσα πολλά μειονεκτήματα της γραμμικής-λειτουργικής δομής της επιχείρησης, αλλά είναι πολύ σημαντικά. Ένα γνωστό πρόβλημα είναι ότι ο διευθυντής και οι άμεσοι βοηθοί του είναι υπερφορτωμένοι με δουλειά, επιπλέον, είναι μάλλον δύσκολο να συντονιστούν οι ενέργειες όλων των τμημάτων. Η γραμμική-λειτουργική δομή διαχείρισης λειτουργεί αποτελεσματικά σε μεγάλες κατασκευαστικές επιχειρήσεις, όπου παράγονται συνεχώς πολλά ομοιογενή προϊόντα. Σε αυτήν την περίπτωση, υπάρχουν σημαντικές οικονομίες κλίμακας στην παραγωγή.
Ωστόσο, υπάρχουν καταστάσεις για τις οποίες ένα τέτοιο σύστημα μπορεί σχεδόν να καταστρέψει την εταιρεία. Εάν υπάρχει σκληρός ανταγωνισμός στην αγορά πωλήσεων, το μέγεθος της επιχείρησης μεγαλώνει, εισάγονται ορισμένες τεχνικές καινοτομίες, η γκάμα των προϊόντων επεκτείνεται, οι εξωτερικές και εσωτερικές συνδέσεις γίνονται πιο περίπλοκες - η γραμμική-λειτουργική δομή θα λειτουργήσει ως φρένο. Λόγω της μεγάλης ανισότητας των τμημάτων, της δυσκολίας συντονισμού των λειτουργιών και των ευθυνών τους, ένα τέτοιο σύστημα διαχείρισης γίνεται αδρανές και χάνει την ικανότητα προσαρμογής σε νέες συνθήκες. Η αποτελεσματικότητα στη λήψη διαχειριστικών αποφάσεων μπορεί να είναι άσκοπη λόγω των διαφορών σχετικά με τις προτεραιότητες. Ως αποτέλεσμα, η αλληλεπίδραση μεταξύ των τμημάτων της επιχείρησης επιδεινώνεται και οι επικοινωνίες επιμηκύνονται.
