Η ιεραρχική δομή είναι μια σύνθετη οργάνωση ενός συστήματος πολλαπλών επιπέδων, πολλαπλών σταδίων διαχείρισης για οικονομικά και διοικητικά αντικείμενα. Πολλοί οργανισμοί αντιπροσωπεύουν ένα τέτοιο σύστημα διαχείρισης. Το πρώτο επίπεδο είναι ο διευθυντής, το δεύτερο είναι οι αναπληρωτές διευθυντές, τότε οι αρχηγοί τμημάτων και τμημάτων είναι το τρίτο και τέταρτο επίπεδο της ιεραρχίας.
Δομή διαχείρισης
Κατά την ίδρυση οποιασδήποτε νομικής οντότητας - μιας εμπορικής οργάνωσης, ενός δημοσιονομικού ιδρύματος ή μιας βιομηχανικής επιχείρησης - η δομή διαχείρισης καθορίζεται πάντα από την αρχή. Η επιλογή ενός συστήματος διαχείρισης περνά από διάφορα κύρια στάδια. Πρώτον, επιλέγεται ποια από τις δομές διαχείρισης θα εφαρμοστεί στον οργανισμό. Μπορεί να είναι ιεραρχική, λειτουργική ή άμεση αναφορά.
Στο δεύτερο στάδιο, οι εξουσίες καθορίζονται και οι ευθύνες κατανέμονται μεταξύ των κύριων επιπέδων, του προσωπικού διαχείρισης και των τμημάτων. Τέλος - το τρίτο στάδιο, όταν προσδιορίζονται τελικά οι εξουσίες του μηχανισμού διαχείρισης, τα καθήκοντά του και ο βαθμός ευθύνης. Παρά το γεγονός ότι επί του παρόντος υπάρχει επαρκής αριθμός συστημάτων διαχείρισης, συνήθως οι ιεραρχικές δομές διαχείρισης επικρατούν στους οργανισμούς.
Αρχές ενός ιεραρχικού συστήματος διαχείρισης
Το ιεραρχικό σύστημα διαχείρισης είναι ουσιαστικά μια πυραμίδα στην οποία οποιοδήποτε κατώτερο επίπεδο υπόκειται σε υπαγωγή και έλεγχο υψηλότερου επιπέδου. Αυτή η δομή προϋποθέτει υψηλό επίπεδο ευθύνης της ανώτερης ομάδας διαχείρισης σε σύγκριση με τις χαμηλότερες. Η κατανομή της εργασίας μεταξύ των υπαλλήλων του οργανισμού γίνεται σύμφωνα με την εξειδίκευση σύμφωνα με τις λειτουργίες που εκτελούνται.
Η πρόσληψη βασίζεται στις επαγγελματικές δεξιότητες του αιτούντος. Επιπλέον, δίνουν προσοχή στο πόσο ένα άτομο είναι ελεγχόμενο και αν μπορεί ο ίδιος να εκτελέσει το ρόλο του διευθυντή. Σύμφωνα με την ιεραρχική δομή, όλοι οι υπάλληλοι χωρίζονται σε τρεις ομάδες: διευθυντές, ειδικοί, εκτελεστικοί υπάλληλοι.
Οι κύριοι τύποι ιεραρχικών δομών
Οι κύριοι τύποι ιεραρχικών δομών περιλαμβάνουν:
- μια γραμμική δομή στην οποία η διαχείριση του οργανισμού είναι άμεσα στα χέρια του επικεφαλής - αυτό είναι δυνατό σε μικρούς οργανισμούς, όταν ο διευθυντής δίνει προσωπικά καθήκοντα σε κάθε υφιστάμενο
- λειτουργικό, στο οποίο κάθε σύνδεσμος εκτελεί τα καθήκοντά του, σύμφωνα με την εξειδίκευση της μονάδας για λειτουργικό σκοπό.
Κάθε υποδιαίρεση αναφέρεται στο κεφάλι της κατεύθυνσης. Ένας μικτός τύπος διαχείρισης, όπου, μαζί με τη γραμμική συσκευή, υπάρχει μια διακλαδισμένη ιεραρχία διαφόρων λειτουργικών ομάδων. Σε αυτούς, οι διαχειριστές γραμμών έχουν διαχειριστές γραμμών και οι λειτουργικοί έχουν λειτουργικές εξουσίες στους υφισταμένους τους.
