Ορισμένοι επικεφαλής οργανισμών στη διαδικασία οικονομικής δραστηριότητας χρησιμοποιούν τον λεγόμενο δημοσιονομικό έλεγχο. Συνίσταται στον έλεγχο λογιστικών εγγράφων, στην αξιολόγηση της οικονομικής κατάστασης της επιχείρησης. Ο οικονομικός έλεγχος διενεργείται από ειδικούς ελεγκτές.
Τον 19ο αιώνα, μια οικονομική κατεύθυνση όπως ο έλεγχος γεννήθηκε. Αυτό οφείλεται στην εμφάνιση πολλών κοινών μετοχών οργανώσεων. Οι επικεφαλής των εταιρειών συνειδητοποίησαν ότι ήταν απαραίτητο να ασκήσουν έλεγχο σε όλες τις επιχειρηματικές δραστηριότητες, να αξιολογήσουν τις καινοτομίες και να λάβουν πληροφορίες σχετικά με τη διαχείριση του οργανισμού.
Ο χρηματοοικονομικός έλεγχος ήρθε στη Ρωσία τη δεκαετία του '90, αλλά αρχικά στόχευε μόνο στον εντοπισμό παραβιάσεων του φορολογικού κώδικα, καθώς και στον έλεγχο των ουσιαστικά υπεύθυνων ατόμων.
Εκείνη την εποχή, το επίπεδο της γνώσης του ελέγχου δεν ήταν αρκετά υψηλό στη Ρωσία, έτσι οι νέοι ειδικοί έφυγαν για εκπαίδευση σε ξένες χώρες. Τώρα υπάρχουν διάφορες ακαδημίες, μαθήματα για την εκπαίδευση αυτού του προσωπικού. Έχοντας λάβει εκπαίδευση, ο ελεγκτής πρέπει να ενταχθεί στο ρωσικό κολλέγιο ελεγκτών. Επίσης, για να επιβεβαιώσετε το δίπλωμα, είναι απαραίτητο να ακούτε διαλέξεις κάθε χρόνο και να λαμβάνετε πιστοποίηση. Αυτοί οι ειδικοί διενεργούν τον έλεγχο.
Ο δημοσιονομικός έλεγχος μπορεί να διενεργηθεί είτε κατόπιν αιτήματος του προϊσταμένου του οργανισμού, είτε ως μέρος των ετήσιων ελέγχων. Τις περισσότερες φορές διεξάγεται πριν από φορολογικούς ελέγχους, για τη μείωση των κινδύνων επίλυσης διαφορών, κατά την ανοικοδόμηση μιας επιχείρησης, καθώς και στην περίπτωση μεταπώλησης μιας επιχείρησης. Ο έλεγχος πρέπει να διενεργείται από ανοιχτές κοινές εταιρείες, ασφαλιστικούς και πιστωτικούς οργανισμούς. Οι οργανισμοί που έχουν ετήσια έσοδα άνω των 50 εκατομμυρίων ρούβλια υπόκεινται επίσης σε έλεγχο.
Οι στόχοι ενός δημοσιονομικού ελέγχου είναι:
- αξιολόγηση όλων των αλλαγών στην επιχείρηση ·
- έλεγχος και ανάλυση όλων των επιχειρηματικών συναλλαγών ·
- τη δυνατότητα χρήσης και εφαρμογής επενδύσεων.
Μετά τον έλεγχο, οι ελεγκτές πρέπει να καταλήξουν σε γραπτό συμπέρασμα, το οποίο θα περιέχει συμπεράσματα, κινδύνους, πιθανές λύσεις σε ορισμένα προβλήματα.
