Το ηλεκτρονικό χρήμα είναι ένας βολικός τρόπος πληρωμής που σας επιτρέπει να κάνετε συναλλαγές χωρίς να εμπλέξετε τράπεζα. Υπάρχουν πολλές ταξινομήσεις, οι πιο δημοφιλείς είναι η διαίρεση του ηλεκτρονικού χρήματος βάσει έξυπνων καρτών ή δικτύων.
Το ηλεκτρονικό χρήμα είναι μια νέα επιχείρηση. Σας επιτρέπουν να πληρώνετε για αγαθά και υπηρεσίες χωρίς αναφορά σε συγκεκριμένη τοποθεσία ή χώρα. Για να το κάνετε αυτό, δεν χρειάζεται να επισκεφθείτε τράπεζες, να αναζητήσετε τερματικά - όλα μπορούν να γίνουν ακριβώς στο σπίτι.
Το ηλεκτρονικό χρήμα εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην Ιαπωνία στα τέλη της δεκαετίας του 1980. Αυτό οφειλόταν στην ενεργή εισαγωγή τσιπ σε συγκεκριμένους τύπους ιαπωνικών τηλεφώνων. Στην Ευρώπη, η πρώτη χρήση τέτοιων προϊόντων πληρωμής πραγματοποιήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του '90.
Έννοια και χαρακτηριστικά
Με την ευρεία έννοια της λέξης, νοείται ένα υποσύστημα μετρητών ή ένα σύστημα διακανονισμού που χρησιμοποιεί διαφορετικές νομισματικές μονάδες χρησιμοποιώντας ηλεκτρονική τεχνολογία. Με τη στενή έννοια της λέξης, το ηλεκτρονικό χρήμα σημαίνει ένα υποσύστημα χρημάτων που εκδίδεται από διάφορες τράπεζες. Η κύρια διαφορά τους είναι η μη δεσμευτική φύση της πληρωμής τραπεζικού λογαριασμού. Αυτό σημαίνει ότι μια συναλλαγή μεταφοράς πραγματοποιείται μεταξύ δύο μερών χωρίς τη συμμετοχή τράπεζας.
Τα χαρακτηριστικά του ηλεκτρονικού χρήματος είναι:
- Κινητικότητα. Για τέτοια προϊόντα, δεν υπάρχει έννοια μεγέθους. Ένα άτομο μπορεί πάντα να κάνει υπολογισμούς χωρίς να χρησιμοποιεί επιπλέον εργαλεία.
- Αυτοματοποίηση. Όταν εργάζεστε με ψηφιακά χρήματα, ο ανθρώπινος παράγοντας απουσιάζει εντελώς. Οι λειτουργίες εκτελούνται από υπολογιστές και στη συνέχεια καταγράφονται.
- Ασφάλεια. Χάρη στη χρήση ειδικών σύγχρονων τεχνολογιών, η χρήση στην καθημερινή ζωή δεν είναι μόνο βολική, αλλά και ασφαλής.
Υπάρχουν και άλλες δυνατότητες, για παράδειγμα, στις περισσότερες χώρες μέχρι σήμερα δεν υπάρχουν νόμοι που να εξηγούν σαφώς τους κανόνες για την εργασία με ψηφιακό χρήμα. Επιπλέον, έχουν θεσπιστεί απαγορεύσεις που θα περιορίζουν τη χρήση ενός τέτοιου νομίσματος σε ορισμένες περιοχές. Ωστόσο, μπορούν να γίνουν δεκτά ως μέσο πληρωμής από οργανισμούς διαφορετικούς από τον εκδότη.
Ηλεκτρονικό χρήμα με βάση κάρτες και δίκτυα
Από νομική άποψη, το ηλεκτρονικό χρήμα χωρίζεται σε τύπους που λειτουργούν βάσει τραπεζικών καρτών ή δικτύων υπολογιστών. Ο πρώτος τύπος είναι η νομισματική αξία, εκφρασμένη σε ηλεκτρονική μορφή, αποθηκευμένη σε μια κάρτα, όπως μια έξυπνη κάρτα. Τα πιο συνηθισμένα παραδείγματα αυτού του τύπου είναι τα Mondex και Visa Cash. Οι τράπεζες ενεργούν ως εκδότες και πληρωτές, και οι τραπεζικές καταθέσεις αποτελούν τη βάση για τη μεταφορά χρημάτων.
Το ηλεκτρονικό χρήμα που βασίζεται σε δίκτυα υπολογιστών λειτουργεί με βάση ένα σύστημα λογισμικού, το οποίο παρουσιάζεται με τη μορφή προγράμματος ή πόρου δικτύου. Τέτοιοι τύποι χρησιμοποιούν ενεργά κρυπτογράφηση, έχουν ηλεκτρονική ψηφιακή υπογραφή. Αυτός ο τύπος είναι δημοφιλής για την πληρωμή αγαθών σε διαδικτυακά καταστήματα ή παιχνίδια. Παραδείγματα είναι τα Qiwi, WebMoney, Yandex. Money και μερικά άλλα. Τέτοια συστήματα είναι πιο δημοφιλή και πιο ασφαλή.
Υπάρχουν επίσης αρκετοί υπότυποι του ηλεκτρονικού χρήματος στο δίκτυο. Αυτά περιλαμβάνουν:
- Άνοιξε;
- κλειστό;
- δύο κουλοχέρηδες
- μονή υποδοχή.
Άλλοι τύποι ταξινομήσεων
Τα νομίσματα ταξινομούνται επίσης με τη μέθοδο αποθήκευσης. Εάν μιλάμε για βάση υλικού, σε αυτήν την περίπτωση, τα οικονομικά είναι σε ένα τσιπ, ο μεταφορέας του οποίου είναι μια πλαστική κάρτα. Εάν αποθηκεύονται σε βάση λογισμικού, τότε μιλάμε για ψηφιακό χρήμα που είναι αποθηκευμένο στον σκληρό δίσκο του υπολογιστή. Για τη μεταφορά τέτοιων χρημάτων, απαιτείται ειδική υποστήριξη υπολογιστή.
Σύμφωνα με τη μέθοδο επεξεργασίας δεδομένων, τα κεντρικά και αποκεντρωμένα συστήματα χωρίζονται. Στην πρώτη περίπτωση, πληροφορίες σχετικά με συναλλαγές που χρησιμοποιούν τέτοια χρήματα εμφανίζονται σε μια κεντρική τράπεζα. Με αποκεντρωμένους πόρους, δεν υπάρχει κανένας έλεγχος.
Συμπερασματικά, σημειώνουμε ότι σήμερα πολλά ηλεκτρονικά συστήματα προσφέρουν όχι μόνο πρόσβαση σε ηλεκτρονικά πορτοφόλια, αλλά και τη δυνατότητα χρήσης πλαστικών καρτών που είναι προσαρτημένες σε αυτό. Παρά το γεγονός ότι το μέλλον του ψηφιακού χρήματος είναι αβέβαιο, πολλές χώρες προσπαθούν να το εφαρμόσουν.
