Συχνά, μια σύμβαση δανείου προβλέπει ένα ορισμένο ποσοστό ή ένα σταθερό ποσό για αθέτηση υποχρεώσεων έναντι της τράπεζας. Εάν δεν υπάρχουν τέτοιες παράμετροι στη συμφωνία, τότε η τράπεζα υπολογίζει την απώλεια με βάση το τρέχον επιτόκιο αναχρηματοδότησης, το οποίο υπολογίζεται με βάση έναν αριθμό δεικτών.
Είναι απαραίτητο
- το ημερολόγιο
- αριθμομηχανή
- σημειωματάριο και στυλό
Οδηγίες
Βήμα 1
Υπολογίστε το οφειλόμενο ποσό. Διαφορετικά, αυτή η παράμετρος ορίζεται ως το ποσό των χρημάτων που απαιτείται να πληρωθούν ή να επιστραφούν. Αυτό το ποσό μπορεί να αναγνωριστεί ως χρέος βάσει σύμβασης δανείου ή άλλου εγγράφου που συνεπάγεται διακανονισμό μεταξύ δύο ατόμων ή νομικών προσώπων. Το οφειλόμενο ποσό ορίζεται ως Γ.
Βήμα 2
Προσδιορίστε τον αριθμό των ημερών καθυστέρησης. Η καθυστέρηση ξεκινά από την ημέρα κατά την οποία η πληρωμή δεν πιστώθηκε στον τραπεζικό λογαριασμό. Για παράδειγμα, η προθεσμία είναι η 10η. Εάν τα χρήματα δεν ληφθούν έως τις 23:59 ώρες αυτής της ημερομηνίας, η τράπεζα έχει το δικαίωμα να χρεώσει ποινή στις 11. Αυτή η παράμετρος ορίζεται ως Κ.
Βήμα 3
Καθορίστε την τιμή του επιτοκίου αναχρηματοδότησης. Το επιτόκιο αναχρηματοδότησης λαμβάνεται για έναν συγκεκριμένο αριθμό. Εάν κατά τη διάρκεια της περιόδου μη πληρωμής του χρέους η Κεντρική Τράπεζα άλλαξε το επιτόκιο αναχρηματοδότησης, τότε η ποινή υπολογίζεται ξεχωριστά για κάθε συγκεκριμένη περίοδο. Το επιτόκιο αναχρηματοδότησης συμβολίζεται με το σύμβολο P.
Βήμα 4
Προσδιορίστε τον αριθμό ημερών σε ένα έτος. Σε αυτήν την παράμετρο, αξίζει να προσδιορίσετε ότι για το ποσοστό για τη χρήση των χρημάτων άλλων ατόμων, ο αριθμός των ημερών για τον υπολογισμό της ποινής.
Βήμα 5
Υπολογίστε την ποινή από το επιτόκιο αναχρηματοδότησης Η ποινή από το επιτόκιο αναχρηματοδότησης (χρέος) υπολογίζεται από τον τύπο: υποχρεώσεις της σύμβασης, εάν έχει λήξει η προθεσμία της, και η προθεσμία πληρωμής δεν είχε δοθεί εκ των προτέρων.
