Κατά τη διαδικασία χρηματοπιστωτικών και οικονομικών δραστηριοτήτων, οι επιχειρήσεις φέρουν το κόστος - ενσώματα και άυλα μέσα που εκφράζονται σε νομισματική μορφή, που χρησιμοποιούνται για μια ορισμένη περίοδο για την εφαρμογή των νόμιμων στόχων και στόχων. Στην πράξη, το κόστος συχνά εξομοιώνεται με το κόστος, αλλά υπάρχουν σημαντικές διαφορές μεταξύ τους που επηρεάζουν τη σειρά του προβληματισμού τους στη λογιστική και τη διαγραφή.
Σε αντίθεση με τα έξοδα, το κόστος δεν επηρεάζει τα κέρδη και δεν μειώνει το ποσό των ιδίων κεφαλαίων της εταιρείας. Το υλικό, το εργατικό, χρηματοοικονομικό και άλλο κόστος που προκύπτει από τα κυκλοφορούντα και τα μη κυκλοφορούντα περιουσιακά στοιχεία, και σε περίπτωση ακατάλληλης χρήσης τους και την απουσία οικονομικών οφελών για την εταιρεία, αποτελούν κόστος. Δεδομένου ότι το κόστος συσσωρεύεται για μια συγκεκριμένη περίοδο, στο τέλος της, συνάγεται το συμπέρασμα ότι αποδίδονται είτε σε αύξηση της αξίας των περιουσιακών στοιχείων είτε σε δαπάνες που μειώνουν το οικονομικό αποτέλεσμα των δραστηριοτήτων του οργανισμού. ονομάζεται μη κεφάλαιο και διαγράφονται στην κύρια παραγωγή με την επακόλουθη δημιουργία ενός περιουσιακού στοιχείου. Το ποσό των μη κεφαλαιουχικών δαπανών είναι το κόστος αγαθών, έργων, υπηρεσιών. Για παράδειγμα, στην παραγωγή προϊόντων, δαπανήθηκαν εργατικοί και υλικοί πόροι, χρησιμοποιήθηκαν πάγια και άυλα περιουσιακά στοιχεία. Η διαγραφή του κόστους θα έχει ως εξής: Dt 20 "Κύρια παραγωγή" - Kt 70 "Πληρωμές με προσωπικό για εργασία"; Dt 20 "Κύρια παραγωγή" - Kt 10 "Υλικά", Dt 20 "Κύρια παραγωγή" - Kt 02 "Απόσβεση των κύριων κεφαλαίων"; 20т 20 "Κύρια παραγωγή" - 05т 05 "Απόσβεση άυλων περιουσιακών στοιχείων"; 43т 43 "Τελικά αγαθά" - 20т 20 "Κύρια παραγωγή". Τα μη κυκλοφορούντα περιουσιακά στοιχεία σχηματίζονται εις βάρος του κεφαλαίου αντανακλάται στους λογαριασμούς των επενδύσεων σε μη κυκλοφορούντα περιουσιακά στοιχεία και στη συνέχεια διαγράφεται στον λογαριασμό περιουσιακών στοιχείων (πάγια στοιχεία, άυλα περιουσιακά στοιχεία, εξοπλισμός για εγκατάσταση κ.λπ.). Για παράδειγμα, η κατασκευή ενός αντικειμένου ακινήτων με δαπάνες του ίδιου συνόλου πόρων με το προηγούμενο παράδειγμα αντικατοπτρίζεται στη λογιστική από τις ακόλουθες καταχωρίσεις: Dt 08 "Επενδύσεις σε μη κυκλοφορούντα περιουσιακά στοιχεία" - Ct 70 "Πληρωμές με προσωπικό για μισθούς "; Dt 08" Επενδύσεις σε μη κυκλοφορούντα περιουσιακά στοιχεία "- 10 Kt" Υλικά "; Dt 08" Επενδύσεις σε μη κυκλοφορούντα περιουσιακά στοιχεία "- Kt 02" Απόσβεση παγίων στοιχείων ενεργητικού "; Dt 08" Επενδύσεις σε μη κυκλοφορούντα περιουσιακά στοιχεία " περιουσιακά στοιχεία "- Kt 05" Απόσβεση άυλων περιουσιακών στοιχείων "; Dt 01" Πάγια περιουσιακά στοιχεία "- 08т 08" Επενδύσεις σε μη κυκλοφορούντα περιουσιακά στοιχεία ". Τα κόστη που δεν δημιούργησαν περιουσιακά στοιχεία αναγνωρίζονται ως έξοδα. Σε αυτήν την περίπτωση, το μη κεφάλαιο, ανάλογα με τον τύπο τους, μπορεί να διαγραφεί στη χρέωση του λογαριασμού 90 "Πωλήσεις" στην τιμή κόστους ή στο λογαριασμό 91 "Άλλα έξοδα". Το κόστος κεφαλαίου αντικατοπτρίζεται στον λογαριασμό 08 "Επενδύσεις σε μη κυκλοφορούντα περιουσιακά στοιχεία" και δεν έφερε το αναμενόμενο αποτέλεσμα, αναφέρονται σε μη λειτουργικά έξοδα και καταχωρούνται στη χρέωση του λογαριασμού 91. μειώνοντας τα κέρδη της επιχείρησης.
