Λαμβάνοντας υπόψη τις διαφορές στη λογιστική και τη φορολογική λογιστική για τους οργανισμούς, υπάρχουν διάφοροι τρόποι διαγραφής του κόστους των αγαθών. Συχνά οι λογιστές χρησιμοποιούν όλα αυτά, ανάλογα με την κατάσταση.
Οδηγίες
Βήμα 1
Για λογιστικούς σκοπούς, το κόστος των αγαθών μπορεί να διαγραφεί με έναν από τους ακόλουθους τρόπους: FIFO, στο μοναδιαίο κόστος, στο μέσο κόστος (ρήτρα 16 της PBU 5/01). Για τους σκοπούς της φορολογικής λογιστικής, χρησιμοποιούνται οι τρεις παραπάνω μέθοδοι και είναι επίσης δυνατή η διαγραφή του κόστους με τη μέθοδο LIFO (εδάφιο 3 της παραγράφου 1 του άρθρου 268 του Κώδικα Φορολογίας της Ρωσικής Ομοσπονδίας). Η μέθοδος διαγραφής πωληθέντων αγαθών καθορίζεται στη λογιστική πολιτική του οργανισμού (λογιστική και φόρος).
Βήμα 2
Οι πωλήσεις αγαθών στη λογιστική πρέπει να αντικατοπτρίζονται στις ακόλουθες καταχωρίσεις: - χρέωση 62 Πίστωση 90/1 - έσοδα από πωλήσεις (συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ), - χρέωση 90/3 Χρέωση 68 "ΦΠΑ" - ΦΠΑ που χρεώνεται στα έσοδα.
Βήμα 3
Η διαγραφή του κόστους των πωληθέντων αγαθών κατά την πώληση αντικατοπτρίζει τις εγγραφές: Χρέωση 90/2 Πίστωση 41/1 ή Πίστωση 90/2 Πίστωση 41/2.
Βήμα 4
Η μέθοδος διαγραφής αγαθών με το μέσο κόστος βασίζεται στην υπόθεση ότι τα αγαθά πωλούνται στο μέσο κόστος, το οποίο μπορεί να υπολογιστεί διαιρώντας το πραγματικό κόστος κάθε τύπου αγαθού με τον αριθμό των αγαθών του ίδιου τύπου. Αξιολογήστε τα αγαθά στο μέσο κόστος για κάθε τύπο αποθέματος λαμβάνοντας υπόψη τα στοιχεία στην αρχή και στο τέλος κάθε μήνα. Εάν οι τιμές για κάθε παρτίδα αγαθών διαφέρουν, πραγματοποιήστε τον υπολογισμό του αριθμητικού σταθμισμένου μέσου όρου για να προσδιορίσετε το μέσο κόστος των αγαθών.
Βήμα 5
Η μέθοδος FIFO (πρώτη παρτίδα σε απόδειξη - πρώτη παρτίδα στα έξοδα) βασίζεται στην υπόθεση ότι τα αγαθά πωλούνται με τη σειρά με την οποία παραλαμβάνονται από τους προμηθευτές. Αυτό σημαίνει ότι πρώτα απ 'όλα, τα εμπορεύματα που έφτασαν στην αποθήκη νωρίτερα πωλούνται και, επομένως, το κόστος όλων των πωληθέντων αγαθών λαμβάνει υπόψη το κόστος των παραλαβών νωρίτερα στο χρόνο. Η ουσία της μεθόδου FIFO είναι ότι όταν ένα προϊόν απορρίπτεται, το προϊόν διαγράφεται πρώτα από την πρώτη εισερχόμενη παρτίδα. Μετά την πλήρη διαγραφή των εμπορευμάτων από την πρώτη παρτίδα, αρχίζουν να διαγράφουν τα αγαθά από τη δεύτερη παρτίδα κ.λπ.
Βήμα 6
Η μέθοδος LIFO είναι εντελώς αντίθετη με τη μέθοδο FIFO, δηλαδή το κόστος των πωληθέντων αγαθών βασίζεται στην τιμή της τελευταίας παρτίδας των κατασκευασμένων ή αγορασμένων προϊόντων.
Βήμα 7
Χρησιμοποιήστε την απλούστερη, αλλά πιο χρονοβόρα μέθοδο διαγραφής του κόστους ανά μοναδιαίο κόστος - όταν, μετά την πώληση κάθε είδους, η συναλλαγή εμφανίζει την τιμή κόστους αυτού του συγκεκριμένου αντικειμένου. Η τελευταία μέθοδος είναι καλή για την πώληση τεμαχίων και κατά την πώληση μεγάλων ποσοτήτων αγαθών, οι λογιστές προτιμούν να χρησιμοποιούν τη μέθοδο διαγραφής αγαθών στο μέσο κόστος τους.
