Πραγματοποιούνται έλεγχοι ελέγχου σε επιχειρήσεις προκειμένου να εξακριβωθεί η ορθότητα της υποβολής φορολογικών εκθέσεων και η σωστή οργάνωση της λογιστικής έκθεσης. Ένας τέτοιος έλεγχος μπορεί να διενεργηθεί από τις φορολογικές ή δικαστικές αρχές, καθώς και από ειδικούς εμπορικούς ελεγκτικούς οργανισμούς που διενεργούν αυτούς τους ελέγχους κατόπιν αιτήματος της διοίκησης της εταιρείας.
Τι είναι ο έλεγχος
Κάθε νομική οντότητα - μια εταιρεία ή μια επιχείρηση - είναι μια οικονομική οντότητα και αποτελεί αντικείμενο φορολογίας. Κάθε εταιρεία μεταφέρει φόρους στον προϋπολογισμό βάσει λογιστικών δεδομένων, αλλά η ορθότητα της θα πρέπει να επιβεβαιώνεται περιοδικά. Οι φορολογικές αρχές διενεργούν τέτοιους ελέγχους και, εάν εντοπιστούν λάθη, τα εξομοιώνουν με ένα φορολογικό έγκλημα - απόκρυψη, η οποία είναι γεμάτη με τις πιο αυστηρές κυρώσεις για μια επιχείρηση. Για να αποφευχθεί αυτό, οι ίδιοι οι επιχειρηματίες ξεκινούν τέτοιες αναθεωρήσεις σε εταιρείες ελέγχου.
Ανεξάρτητα από το ποιος θα ελέγξει την εταιρεία - φορολογικές αρχές ή ελεγκτική εταιρεία, οι ίδιοι έχουν το δικαίωμα να αποφασίσουν ποιοι τύποι και αριθμός διαδικασιών ελέγχου θα χρησιμοποιήσουν. Οι ελεγκτές αποφασίζουν επίσης ανεξάρτητα εάν θα διενεργηθεί πλήρης έλεγχος χρηματοοικονομικών και οικονομικών δραστηριοτήτων ή θα χρησιμοποιήσουν τη μέθοδο δειγματοληψίας ελέγχου.
Μια σταθερή δοκιμή πραγματοποιείται όταν ο αριθμός των στοιχείων που αποτελούν τον πληθυσμό που δοκιμάζεται είναι μικρός ή σε περιπτώσεις όπου το δείγμα ελέγχου θα είναι λιγότερο αποτελεσματικό.
Μέθοδος δειγματοληψίας ελέγχου
Ο πλήρης έλεγχος των χρηματοοικονομικών δραστηριοτήτων μιας μεγάλης επιχείρησης είναι μια μάλλον περίπλοκη και χρονοβόρα διαδικασία. Σε περίπτωση που ο ελεγκτής δεν έχει σαφή εμπιστοσύνη στην αξιόπιστη αναφορά της επιχείρησης, όπως συμβαίνει εάν η λογιστική οργανώνεται σε καλό επίπεδο σε ορισμένες ενότητες και υπάρχουν παραλείψεις σε άλλες, χρησιμοποιείται η μέθοδος δειγματοληψίας ελέγχου.
Το δείγμα ελέγχου υποδιαιρείται σε ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα - όταν η επιλογή των στοιχείων είναι εξίσου πιθανή και μη αντιπροσωπευτική, τα στοιχεία των οποίων δεν μπορούν να επιλεγούν με την ίδια πιθανότητα.
Η δειγματοληψία ελέγχου είναι μια μέθοδος δειγματοληψίας ελέγχου που βασίζεται στις μεθόδους των μαθηματικών στατιστικών και στις αρχές της θεωρίας της πιθανότητας. Αυτή η προσέγγιση σάς επιτρέπει να έχετε ένα αξιόπιστο αποτέλεσμα ακόμη και όταν δεν ελέγχθηκαν όλα τα στοιχεία ενός στοιχείου αναφοράς ή μιας ομάδας ίδιου τύπου λογιστικών καταχωρήσεων. Κατά τη χρήση αυτής της μεθόδου, ο ελεγκτής επιλέγει τα στοιχεία σύμφωνα με ένα συγκεκριμένο μοτίβο και σχηματίζει από αυτά το επιλεγμένο σύνολο. Ένα τέτοιο σύνολο μπορεί να αντιπροσωπεύει μεμονωμένα έγγραφα, αρχεία λειτουργιών που εκτελούνται κ.λπ. Η τεχνική δειγματοληψίας ελέγχου χρησιμοποιείται επιτυχώς για την αξιολόγηση του συνόλου από το σχετικά μικρό μέρος του.
