Το επενδυτικό κόστος είναι το συνολικό κόστος που σχετίζεται με την υλοποίηση επιχειρηματικών έργων. Οι τύποι και η σύνθεσή τους ποικίλλει ανάλογα με το συγκεκριμένο έργο.
Τύποι επενδύσεων
Το επενδυτικό κόστος είναι το άθροισμα όλων των δαπανών μιας εταιρείας που στοχεύει στην κανονική λειτουργία της. Ο όγκος του επενδυτικού κόστους επηρεάζει αναλογικά το επίπεδο κερδοφορίας του έργου. Κατά συνέπεια, όσο λιγότερα έξοδα, τόσο περισσότερα έσοδα.
Γενικά, από την άποψη των τύπων κόστους, διακρίνονται οι πραγματικές (σχηματισμός κεφαλαίου) και οι χρηματοοικονομικές επενδύσεις.
Τα αντικείμενα της πραγματικής επένδυσης μπορούν να είναι πάγια περιουσιακά στοιχεία, ακίνητα, αποθέματα, περιουσιακά στοιχεία, έρευνα και ανάπτυξη, επενδύσεις σε προσωπικό (εκπαίδευση και προχωρημένη κατάρτιση). Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι οι επενδύσεις για τη βελτίωση του επαγγελματικού επιπέδου των εργαζομένων και οι νέες εξελίξεις μπορούν να αποδοθούν σε επενδύσεις μόνο στην υλοποίηση επενδυτικών σχεδίων.
Οι επενδύσεις κεφαλαίου μπορούν να κατευθύνονται σε νέες κατασκευές και επέκταση, ανοικοδόμηση ή επανεξοπλισμό επιχειρήσεων.
Οι στόχοι των χρηματοοικονομικών επενδύσεων μπορεί να είναι τίτλοι (μετοχές, ομόλογα κ.λπ.), καταθέσεις, ξένο νόμισμα, πολύτιμα μέταλλα κ.λπ.
Διάκριση μεταξύ μικτού και ιδιωτικού επενδυτικού κόστους. Ακαθάριστο είναι το ποσό της πραγματικής επένδυσης για μια δεδομένη περίοδο. Αυτά τα έξοδα πραγματοποιούνται εις βάρος ιδίων κεφαλαίων (απόσβεση, κέρδος), προσελκύονται (από την έκδοση μετοχών) ή δανεισμένα κεφάλαια (δάνεια και ομόλογα). Οι καθαρές επενδύσεις, σε αντίθεση με τις ακαθάριστες επενδύσεις, μειώνονται κατά το ποσό της απόσβεσης.
Σύνθεση των επενδυτικών δαπανών
Το επενδυτικό κόστος περιλαμβάνει σταθερό και καθαρό κεφάλαιο κίνησης. Το πάγιο κεφάλαιο περιλαμβάνει το κόστος δημιουργίας υποδομής και παγίων στοιχείων. Στο Διαδίκτυο - το κόστος διατήρησης της σταθερότητας της παραγωγής, ονομάζονται επίσης λειτουργικά κόστη.
Είναι αποδεκτό να ταξινομηθούν οι δαπάνες σε άμεσες, έμμεσες, ρητές (σιωπηρές) και μη επιστρεπτέες. Το άμεσο κόστος σχετίζεται άμεσα με την υλοποίηση επενδυτικών έργων. Πρόκειται ιδίως για το κόστος αγοράς και θέσης σε λειτουργία εξοπλισμού, μεταφοράς, εγκατάστασης προϊόντων ή πρώτων υλών.
Το έμμεσο κόστος συνδέεται με τη δημιουργία εξωτερικών ευνοϊκών συνθηκών για την οργάνωση της παραγωγής. Αυτές είναι, για παράδειγμα, νομική, λογιστική υποστήριξη για το έργο, πληρωμή για υπηρεσίες εργολάβων. Η λογιστικοποίηση αυτών των δαπανών μειώνει την κερδοφορία του έργου.
Το έμμεσο ή κρυφό κόστος προκύπτει όταν υπάρχει πλεόνασμα παραγωγικών περιουσιακών στοιχείων που δεν εμπλέκονται στη δημιουργία εσόδων.
Εάν τα έξοδα δεν είχαν ληφθεί υπόψη στο επενδυτικό σχέδιο, δεν επιστρέφονται. Για παράδειγμα, αυτά είναι τα κόστη ανάπτυξης επιχειρηματικού σχεδίου ή διεξαγωγής έρευνας αγοράς.
Η σύνθεση του κόστους για κεφάλαια και χρηματοοικονομικές επενδύσεις είναι διαφορετική. Στην πρώτη περίπτωση, διακρίνονται οι ακόλουθοι τύποι δαπανών:
- Ε & Α ·
- προετοιμασία της τεκμηρίωσης του έργου ·
- απόκτηση αδειών, αδειών ·
- απόκτηση και κατασκευή ακινήτων ·
- αγορά εξοπλισμού, παράδοση, εγκατάσταση και θέση σε λειτουργία ·
- υποχρεωτικές πληρωμές φόρου και δασμούς ·
- άλλα έξοδα - για παράδειγμα, σύνδεση με το ηλεκτρικό δίκτυο.
Κατά την πραγματοποίηση χρηματοοικονομικών επενδύσεων, το κόστος περιλαμβάνει έξοδα για την αγορά κινητών αξιών, έξοδα συναλλαγής (spreads και προμήθειες), κίνητρα για τον διαχειριστή προσωπικού λογαριασμού, πληρωμές φόρου. Επίσης, ο επενδυτής ενδέχεται να επιβαρυνθεί με κόστος που σχετίζεται με την απόκτηση αναλυτικών στοιχείων αγοράς, την πληρωμή για συμβουλευτικές υπηρεσίες.
