"Προστατέψτε τον εαυτό σας και τα αγαπημένα σας πρόσωπα από απρόβλεπτες καταστάσεις ζωής υποβάλλοντας αίτηση για ασφαλιστική κάλυψη στην τράπεζά μας με ελκυστικούς όρους!" - αυτό το απόσπασμα, το οποίο, δυστυχώς, έχει ακούσει περισσότερες από μία φορές από όλους τους πελάτες που έχουν υποβάλει τουλάχιστον μία φορά αίτηση σε τράπεζες και εμπορικές εταιρείες προκειμένου να λάβουν καταναλωτικό δάνειο. Ας δούμε αν είναι νόμιμο να επιβάλουμε ασφαλιστικές υπηρεσίες.
Εκτός από το κλασικό "σενάριο", το οποίο ο υπάλληλος προφέρει διακριτικά και με χαμόγελο, πολλές τράπεζες με γάντζο ή με απατεώνες προσπαθούν να "γλιστρήσουν" ένα μυστηριώδες έγγραφο με μικρή γραφή "για υποχρεωτική υπογραφή!" Οι απρόσεκτοι ή απρόσεκτοι δανειολήπτες, χωρίς να κοιτάζουν, δημιουργούν συχνά προβλήματα για τον εαυτό τους με τη μορφή πρόσθετης υπερπληρωμής, θέτοντας οικειοθελώς την υπογραφή τους στη στήλη ασφάλισης.
Πώς να προστατευτείτε από την αυθαιρεσία των οικονομικών γίγαντες και να αποφύγετε την επιβολή υπηρεσιών που δεν χρειάζονται; Πρώτον, μην ξεχνάτε ότι, ανεξάρτητα από το τι λένε οι διαχειριστές πωλήσεων, η ασφάλιση δανείου είναι μια καθαρά εθελοντική επιθυμία του πελάτη και περισσότεροι από ένας ειδικοί δεν έχουν δικαίωμα να τον αναγκάσουν να εκδώσει. Πολλοί υπάλληλοι μπορεί να είναι πονηροί, ισχυριζόμενοι ότι, λένε, «δεν εκδίδουμε δάνεια χωρίς ασφάλιση!», Αλλά αυτό δεν ισχύει.
Δεύτερον, η ασφάλιση και η πίστωση είναι δύο διαφορετικά παγόβουνα σε μια θάλασσα οικονομικής ίντριγκας και μπορούν να συγκρουστούν με το πλοίο στο πρόσωπο του πελάτη, αλλά μόνο αν το θέλει. Με άλλα λόγια, οι τράπεζες δεν έχουν το δικαίωμα να επιβάλλουν ασφάλιση - μπορούν μόνο να ζητήσουν να το κανονίσουν, καθώς αυτό είναι ένα άμεσο κέρδος μιας θυγατρικής ή μιας φιλικής εταιρείας που «ζει» εκδίδοντας ασφαλιστήρια συμβόλαια. Και αν ο δανειολήπτης, ο οποίος αρχικά δεν σκόπευε να εκδώσει δάνειο χωρίς ασφάλιση, ωστόσο αποφάσισε να το κάνει μετά από την πειστική του διευθυντή, τότε αυτό μιλά μόνο για τον επαγγελματισμό του πωλητή που ξέρει πώς να πείσει τον πελάτη.
Οι τράπεζες δεν έχουν το δικαίωμα να τους ασφαλίσουν, αλλά, ωστόσο, μια τέτοια προστασία θα ήταν πολύ χρήσιμη για πολλούς πελάτες - για παράδειγμα, εάν ο πατέρας της οικογένειας, που είναι ο μοναδικός φτωχός, αποφασίζει να πάρει μεγάλα ποσά δανεισμού κεφαλαίων για πολύς καιρός. Σε αυτήν την περίπτωση, θα ήταν πιο λογικό να προστατεύουμε συγγενείς και φίλους από την ανάγκη εξόφλησης του δανείου και τόκων σε αυτό σε περίπτωση θανάτου ή ανικανότητας. Και εάν, μετά την ανάληψη ασφάλισης σε ορισμένες τράπεζες, μπορείτε να την απορρίψετε φέρνοντας ένα πακέτο εγγράφων στο εγγύς μέλλον μετά την έκδοση του δανείου, τότε δεν θα είναι πλέον δυνατή η ανάληψη ασφάλισης μετά την υποβολή αίτησης. Δηλαδή, ένας ανασφάλιστος δανειολήπτης, σε περίπτωση πρόωρης απώλειας φερεγγυότητάς του, εισάγει την οικογένειά του στο χρέος, καθώς η τράπεζα θα επιβάλει όλες τις υποχρεώσεις στις πληρωμές την επόμενη οικογένεια.
