Το όνομα Forex προέρχεται από τη συντομογραφία της φράσης «ανταλλαγή νομισμάτων». Το Forex σήμερα είναι η μεγαλύτερη διεθνής αγορά συναλλάγματος. Παρά τη μακρά περίοδο ύπαρξής του, πολλοί άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν τον μηχανισμό του Forex και τις βασικές αρχές της λειτουργίας του.
Διακριτικά χαρακτηριστικά της αγοράς συναλλάγματος
Το νόμισμα αποτελεί αντικείμενο διαπραγμάτευσης στην αγορά συναλλάγματος. Η δυναμική των τιμών και η αναλογία των νομισμάτων καθορίζουν άμεσα το κέρδος στην αγορά συναλλάγματος. Διακριτικά χαρακτηριστικά της αγοράς είναι ένα σημαντικό εύρος δανεισμού, καθώς και η υψηλή ταχύτητα κλεισίματος των συναλλαγών.
Οι κύριοι συμμετέχοντες στην αγορά συναλλάγματος είναι επενδυτές, τράπεζες, μεσίτες και κεφάλαια (για παράδειγμα, συνταξιοδοτικά κεφάλαια).
Στη Ρωσία, η αγορά συναλλάγματος συνήθως σημαίνει κερδοσκοπική διαπραγμάτευση νομισμάτων χρησιμοποιώντας μόχλευση (ή διαπραγμάτευση περιθωρίου). Στην πραγματικότητα, το κέρδος από τις συναλλαγματικές διαφορές δεν είναι ο μόνος πιθανός στόχος των συναλλαγών Forex. Μπορούν επίσης να είναι εμπορικές, κερδοσκοπικές, αντισταθμιστικές και κανονιστικές.
Σήμερα, οι καθημερινές συναλλαγές Forex υπερβαίνουν τα 4 τρισεκατομμύρια ρούβλια. Ο κύριος όγκος δραστηριοτήτων συγκεντρώνεται στις αγορές του Λονδίνου και της Γερμανίας. Περίπου τα 2/3 του συνόλου των συναλλασσόμενων νομισμάτων είναι σε δολάρια. Η διαπραγμάτευση συναλλάγματος πραγματοποιείται πέντε ημέρες την εβδομάδα με σαββατοκύριακα το Σάββατο και την Κυριακή.
Δομή της αγοράς συναλλάγματος
Οι αρχές της αγοράς συναλλάγματος δεν εξαρτώνται από τη χώρα στην οποία πραγματοποιούνται οι συναλλαγές. Εν τω μεταξύ, υπάρχουν διακρατικές διαφορές στις προσεγγίσεις στο εμπόριο. Οι συνεδρίες Αμερικής και Ασίας θεωρούνται οι πιο επιθετικές, ενώ οι συνεδρίες Αυστραλίας και Νέας Ζηλανδίας θεωρούνται οι πιο συγκρατημένες.
Η αρχή της διαπραγμάτευσης έχει ως εξής: ένας επενδυτής συνάπτει σύμβαση για να αγοράσει ένα νόμισμα για άλλο. Για παράδειγμα, δολάρια για ευρώ ή γιουάν για ρούβλια. Σε αυτήν την περίπτωση, ο επενδυτής πρέπει να κάνει ένα συγκεκριμένο ποσό στην κατάθεσή του. Κατά κανόνα, είναι μικρότερο από το απαιτούμενο ποσό, δηλαδή παίρνει ουσιαστικά ένα δάνειο από έναν έμπορο για να αγοράσει νόμισμα.
Ένα τέτοιο δάνειο ονομάζεται μόχλευση. Στην ουσία, αυτή είναι η αναλογία μεταξύ του ποσού της ασφάλειας και των δανείων που δανείστηκαν. Οι περισσότερες συναλλαγές στην αγορά συναλλάγματος πραγματοποιούνται με μόχλευση. Μπορεί να έχει διαφορετικές τιμές - από 1: 1 έως 1: 500. Η πιο δημοφιλής και ισορροπημένη μόχλευση είναι 1: 100. Με μια τέτοια μόχλευση, η κατάθεση του μεσίτη θα πρέπει να είναι 100 φορές μικρότερη από τη συναλλαγή που πραγματοποιείται. Εκείνοι. Πρέπει να έχει προκαταβολή 1.000 $ για να κάνει συναλλαγές αξίας 100.000 $.
Μετά την αγορά ενός νομίσματος, το κέρδος του επενδυτή εξαρτάται από την κίνηση των συναλλαγματικών ισοτιμιών. Εάν το αγορασμένο νόμισμα αυξηθεί, ο επενδυτής κερδίζει κέρδος, εάν πέσει - κατά συνέπεια, μια ζημία. Η κατεύθυνση της κίνησης των νομισμάτων εξαρτάται από ένα σύνολο παραγόντων (οικονομικοί, πολιτικοί, κοινωνικοί κ.λπ.). Για έναν επενδυτή, το κύριο πράγμα είναι να προβλέψουμε σωστά πώς θα συμπεριφέρεται το νόμισμα και να έχει χρόνο να το αγοράσει ή να το πουλήσει.
