Ένας δείκτης όπως το καθαρό κέρδος που λαμβάνει μια επιχείρηση από την πώληση αγαθών που παράγονται από αυτήν ή παρέχονται υπηρεσίες, από μόνο του, μπορεί να πει λίγα για την επιτυχία αυτής της επιχείρησης. Σε τελική ανάλυση, τόσο μια μεγάλη επιχείρηση όσο και μια μικρή μπορεί να έχουν το ίδιο κέρδος στην παραγωγή του ίδιου προϊόντος. Επομένως, σε αυτήν την περίπτωση, η αποδοτικότητα χρησιμοποιείται ως εκτιμώμενος δείκτης που καθιστά δυνατή την απόκτηση αντικειμενικής αξιολόγησης της απόδοσης της εταιρείας.
Τι είναι η κερδοφορία
Η κερδοφορία είναι ένας αντικειμενικός δείκτης που αντικατοπτρίζει γενικά τον τρόπο με τον οποίο μια δεδομένη επιχείρηση χρησιμοποιεί αποτελεσματικά εργατικούς, υλικούς και νομισματικούς πόρους, πραγματοποιώντας την παραγωγή και πώληση αγαθών ή υπηρεσιών σε τελικούς καταναλωτές. Αυτός ο δείκτης της οικονομικής αποτελεσματικότητας της επιχείρησης είναι σχετικός, εκφράζεται ως ποσοστό. Η κερδοφορία καθορίζεται ως αποτέλεσμα της αναλογίας του μικτού ή καθαρού κέρδους προς το άθροισμα όλων των δαπανών για αγαθά ή υπηρεσίες που πωλούνται.
Από το πόσο υψηλή είναι η κερδοφορία της επιχείρησης, μπορεί κανείς να εκτιμήσει πόσο αντισταθμίζεται το κόστος παραγωγής της, πόσο αποτελεσματική είναι η τιμολογιακή πολιτική της και πόσο μπορεί να ελέγξει αυτά τα κόστη. Εάν απλοποιήσουμε τον υπολογισμό του όσο το δυνατόν περισσότερο, η αποδοτικότητα μπορεί να αναπαρασταθεί ως η αναλογία του καθαρού κέρδους προς το κόστος. Όσο χαμηλότερο είναι το κόστος, άλλα πράγματα είναι ίδια, τόσο υψηλότερη είναι η κερδοφορία.
Αυτός ο δείκτης, σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από το κέρδος, χαρακτηρίζει την οικονομική δραστηριότητα της εταιρείας, καθώς αντιπροσωπεύει μια σαφή αναλογία της οικονομικής επίδρασης που προκύπτει με τους πόρους που χρησιμοποιούνται. Τελικά, η κερδοφορία εξαρτάται από την περιοχή παραγωγής στην οποία λειτουργεί μια δεδομένη επιχείρηση, καθώς θα είναι διαφορετική για διαφορετικούς τύπους οικονομικής δραστηριότητας για αντικειμενικούς λόγους.
Ποιοι πρέπει να είναι οι δείκτες κερδοφορίας
Αυτό το ζήτημα ανησυχεί όχι μόνο τους επιχειρηματίες, αλλά και τις φορολογικές αρχές, των οποίων το καθήκον είναι να ελέγχουν ότι οι επιχειρήσεις δεν υποτιμούν το κέρδος που εμφανίζεται για την έκθεση και, ως εκ τούτου, δεν μειώνουν τη φορολογική επιβάρυνση. Ως εκ τούτου, εδώ και αρκετά χρόνια, η Ομοσπονδιακή Φορολογική Υπηρεσία κάνει υπολογισμούς της «κανονιστικής» κερδοφορίας για επιχειρήσεις σε όλους τους τομείς της οικονομίας.
Οι πίνακες στον ιστότοπο FTS δείχνουν την απόδοση των πωλήσεων και την απόδοση των περιουσιακών στοιχείων. Ο πρώτος δείκτης είναι ο λόγος του καθαρού κέρδους (κέρδος μείον τις απώλειες) και της τιμής κόστους. Το δεύτερο είναι η αναλογία των καθαρών κερδών και των περιουσιακών στοιχείων των επιχειρήσεων. Οι τελευταίοι υπολογισμοί βασίζονται σε δεδομένα για το 2012. Σύμφωνα με αυτούς, η απόδοση των πωλήσεων μιας μέσης ρωσικής εταιρείας ήταν 9,7% και τα περιουσιακά της στοιχεία - 6,8%. Όσον αφορά τους τύπους οικονομικών δραστηριοτήτων, ένα από τα πιο κερδοφόρα είναι η εξόρυξη, όπου η κερδοφορία της παραγωγής φτάνει το 50% και τα περιουσιακά στοιχεία - 16%. Η αποδοτικότητα της αλιείας, για παράδειγμα, είναι 21,4%. παραγωγή τροφίμων, συμπεριλαμβανομένων ποτών και καπνού - 11,1% · παραγωγή υφασμάτων και ενδυμάτων - 12,3%.
