Η υπολειμματική αξία των πάγιων περιουσιακών στοιχείων (εφεξής «πάγια στοιχεία ενεργητικού») σημαίνει το κόστος των παγίων στοιχείων που υπολογίζεται λαμβάνοντας υπόψη την απόσβεσή τους και ισούται με το αρχικό κόστος μείον τις αποσβέσεις καθ 'όλη τη διάρκεια ζωής. Ο υπολογισμός της υπολειμματικής αξίας γίνεται συνήθως από λογιστές και ελεγκτές.
Οδηγίες
Βήμα 1
Για τον υπολογισμό της υπολειμματικής τιμής, χρησιμοποιείται μια γραμμική ή μη γραμμική μέθοδος απόσβεσης. Η υπολειμματική αξία των παγίων στοιχείων, σύμφωνα με την απόφαση του Υπουργείου Οικονομικών, προσδιορίζεται ως η διαφορά μεταξύ του αρχικού κόστους και του ποσού απόσβεσης που χρεώνεται για την περίοδο λειτουργίας.
Βήμα 2
Για να προσδιορίσετε την υπολειμματική αξία της ιδιότητας, πρέπει πρώτα να προσδιορίσετε την υπολειμματική αξία της για κάθε μήνα της περιόδου αναφοράς. Στη συνέχεια, αθροίστε όλες τις υπολειπόμενες τιμές που αποκτήθηκαν και διαιρέστε το προκύπτον ποσό με τον αριθμό των μηνών κατά την περίοδο αναφοράς, αυξημένο κατά 1. Δηλαδή, στην τριμηνιαία έκθεση, το ποσό διαιρείται με τέσσερα, για εξάμηνο - από επτά, για εννέα - με δέκα μήνες.
Βήμα 3
Το μέσο κόστος πρέπει να υπολογίζεται για κάθε ομάδα αντικειμένων. Στη συνέχεια πολλαπλασιάστε το μέσο κόστος για κάθε μεμονωμένο αντικείμενο με τον φορολογικό συντελεστή. Καθορίζεται για κάθε αντικείμενο από τους νόμους των συστατικών οντοτήτων της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Ωστόσο, κάθε ένα από αυτά δεν πρέπει να υπερβαίνει το 2,2% (άρθρο 380 του φορολογικού κώδικα της Ρωσικής Ομοσπονδίας).
Βήμα 4
Διαιρέστε το προκύπτον ποσό της μέσης αξίας ακινήτου και του φορολογικού συντελεστή με 4. Ως αποτέλεσμα, υπάρχει ένα τέταρτο του ετήσιου ποσού φόρου. Πρόκειται για προκαταβολή. Το στρογγυλεμένο ποσό της προκαταβολής αντικατοπτρίζεται στη γραμμή 180 του τμήματος 2 του υπολογισμού φόρου.
Βήμα 5
Η αντιστροφή διακρίνεται επίσης - η υπολειμματική αξία του αντικειμένου, το οποίο λαμβάνεται όταν σταματήσει η ροή εισοδήματος. Μπορεί να προσδιοριστεί στο τέλος της διάρκειας ζωής ενός αντικειμένου και όταν μεταπωληθεί σε προγενέστερο στάδιο. Η αναστροφή στο τέλος της ζωής του αντικειμένου καθορίζεται με βάση την υπόθεση ότι η αξία της γης θα παραμείνει αμετάβλητη και το εισόδημα που λαμβάνεται από αυτό επίσης δεν αλλάζει. Το σταθερό ποσοστό ανάκτησης κεφαλαίου εφαρμόζεται με την παραδοχή ότι η ροή εσόδων από το κτίριο θεωρείται ότι μειώνεται με την πάροδο του χρόνου.
