Η επιθυμία πολλών ανθρώπων να αποκτήσουν τα πάντα ταυτόχρονα και τώρα μέσω δανεισμού είναι κατανοητή και δικαιολογημένη. Ωστόσο, τα χρέη πρέπει να πληρωθούν - αυτός είναι ο νόμος. Δεν μπορείτε να είστε ασφαλισμένοι για αλλαγές στη ζωή και ενδέχεται να μην είναι σε θέση ο δανειολήπτης να συνεχίσει να πληρώνει μηνιαίες δόσεις.
Δραστηριότητες ανάκτησης χρεών τραπεζών
Εάν ο οφειλέτης δεν αποπληρώσει το χρέος, η τράπεζα έχει την ευκαιρία να ρυθμίσει αυτό το ζήτημα μέσω αναδιάρθρωσης. Ταυτόχρονα, η υποχρέωση πληρωμής δεν αφαιρείται από τον οφειλέτη, αλλά του δίνεται η ευκαιρία να αλλάξει το πρόγραμμα πληρωμών, να μειώσει το ποσό της μηνιαίας δόσης - υπάρχουν πολλές επιλογές, ανάλογα με την ατομική κατάσταση. Η τράπεζα μπορεί να αρνηθεί την αναδιάρθρωση εάν δεν βλέπει πραγματική δυνατότητα πληρωμών από τον οφειλέτη.
Εάν δεν υποβληθεί αίτηση αναδιάρθρωσης, η τράπεζα ενδέχεται να περιλαμβάνει τις δικές της υπηρεσίες ασφαλείας στη συλλογή, των οποίων τα καθήκοντα περιλαμβάνουν την προδικαστική επίλυση του προβλήματος. Εάν δεν επιτευχθεί συναίνεση, η τράπεζα μένει με δύο τρόπους - ενώπιον δικαστηρίου ή, εάν το δάνειο εκδόθηκε με ασφάλεια, η τράπεζα θα προσπαθήσει να εισπράξει το χρέος από τον εγγυητή ή από την πώληση της ασφάλειας.
Κατά κανόνα, απευθύνονται στο δικαστήριο για την αναγκαστική ανάκτηση μεγάλων ποσών. Το ποσοστό των κερδών σε αυτές τις περιπτώσεις πλησιάζει το 100% υπέρ της τράπεζας και τα νομικά έξοδα βαρύνουν το χαμένο μέρος.
Οι καθυστερήσεις στο δικαστήριο αφαιρούνται από τον μισθό όταν ο εργοδότης λαμβάνει το εκτελεστικό πρόσωπο. Σύμφωνα με τη νομοθεσία, το ποσό που παρακρατείται δεν μπορεί να υπερβαίνει το 50% του μισθού, συμπεριλαμβανομένων των μπόνους και των αμοιβών διακοπών, αλλά όχι συμπεριλαμβανομένων των κοινωνικών παροχών και παροχών.
Τόσο η αναδιάρθρωση όσο και η αντιδικία καταστρέφουν το πιστωτικό ιστορικό, το οποίο θα είναι δύσκολο να ανακτηθεί. Επιπλέον, εάν υπάρχει χρέος στο δάνειο, ο οφειλέτης δεν μπορεί να απελευθερωθεί στο εξωτερικό ακόμη και αν έχει εισιτήριο, κουπόνι και βίζα, αν και αυτή η ρήτρα του νόμου βρίσκεται επί του παρόντος στο στάδιο της διόρθωσης.
Ο τρίτος τρόπος εκτέλεσης είναι η εκχώρηση αξιώσεων σε τρίτα μέρη, δηλαδή στους οργανισμούς συλλογής.
Οι εξουσίες των οργανισμών είσπραξης για την ανάκτηση χρεών από δάνεια
Οι οργανισμοί είσπραξης επικοινωνούν για καθυστερημένα χρέη για περισσότερο από έξι μήνες ή το ποσό των οποίων δεν είναι σημαντικό για την τράπεζα. Σε αυτήν την περίπτωση, είναι πιο κερδοφόρο για την τράπεζα να απαλλαγεί από το χρέος, ακόμη και για το τίποτα, και η αξία πώλησης των λιανικών χρεών μερικές φορές δεν υπερβαίνει το 1% του συνολικού ποσού.
Τα γραφεία συλλογής δεν είναι πιστωτικά ιδρύματα. Οι δραστηριότητές τους εξακολουθούν να διέπονται από ατομικές ρήτρες του Αστικού Κώδικα της Ρωσικής Ομοσπονδίας, του Νόμου περί Τραπεζών και Τραπεζικών Δραστηριοτήτων, του Νόμου για τα Δικαιώματα των Καταναλωτών και ορισμένων άλλων.
Στην πραγματικότητα, οι σύγχρονες εταιρείες είσπραξης αποκτούν απαιτήσεις χρέους κυριολεκτικά με κίνδυνο και κίνδυνο, δεδομένου ότι έχουν μόνο γενική νομική ικανότητα. Αυτό σημαίνει ότι το μόνο μέσο για την πραγματοποίηση των κεκτημένων δικαιωμάτων αξίωσης είναι να προσφύγουν στο δικαστήριο σε ισότιμη βάση με τις πολιτικές οργανώσεις, κάτι που είναι εξαιρετικά σπάνιο.
