Αντιμέτωποι με τον έντονο ανταγωνισμό στη σημερινή αγορά, καθίσταται όλο και πιο δύσκολο για τις εταιρείες να καθορίζουν υψηλές τιμές για τα προϊόντα τους. Επομένως, υπάρχει ανάγκη αυστηρού ελέγχου του κόστους των αγορασμένων πρώτων υλών και υλικών, προκειμένου να προγραμματιστούν οι παραγωγικές δραστηριότητες όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματικά. Με τη σωστή διαχείριση, μια επιχείρηση μπορεί να ορίσει σήματα σε προϊόντα που πωλούνται, τα οποία στο σύνολο των πωλήσεων θα φέρουν επαρκές κέρδος όχι μόνο για την κάλυψη όλων των δαπανών, αλλά και για τη δημιουργία καθαρού κέρδους.
Οδηγίες
Βήμα 1
Αρκετοί τύποι κόστους εμπλέκονται στη διαμόρφωση της αξίας του κόστους παραγωγής, η συμπερίληψη του οποίου στην τελική τιμή των αγαθών θα επιτρέψει τον καθορισμό τέτοιων σημάτων έτσι ώστε η επιχείρηση να μπορεί να λάβει καθαρό κέρδος από τις πωλήσεις. Πρόκειται για πληρωμές σε προμηθευτές, δασμούς, τόκους σε διαμεσολαβητές για την αγορά υλικών, την παράδοση υλικών και άλλα έξοδα που σχετίζονται με την απόκτηση των αρχικών αγαθών και την παραγωγή.
Βήμα 2
Το κόστος παραγωγής αγαθών περιλαμβάνει επίσης: πληρωμή για εργατικούς πόρους (μισθούς), φυσικούς πόρους (νερό, γη) και το κόστος πώλησης αγαθών (διαφήμιση). Το πρωταρχικό κόστος σχηματίζεται για την περίοδο αναφοράς, για την οποία λαμβάνονται όλοι οι παραπάνω τύποι κόστους. Τα αντικείμενα του υπολογισμού είναι μεμονωμένοι τύποι (κατηγορίες) αγαθών και όλα τα προϊόντα. Για τον υπολογισμό του κόστους των τελικών προϊόντων, χρησιμοποιούνται οι ακόλουθες μέθοδοι: στάνταρ, διαδικασία με διαδικασία, παράκαμψη και παραγγελία κατά παραγγελία.
Βήμα 3
Η κανονιστική μέθοδος υπολογισμού περιλαμβάνει τις ακόλουθες ενέργειες: υπολογισμός του κόστους για κάθε προϊόν, λογιστικός υπολογισμός των αλλαγών στα τρέχοντα πρότυπα καθ 'όλη τη διάρκεια της περιόδου αναφοράς, λογιστικός υπολογισμός όλων των δαπανών με διαίρεση σε πρότυπο και παρέκκλιση από τον κανόνα, καθορισμός του λόγου αποκλίσεων από τον κανόνα, τον υπολογισμό του συνολικού κόστους των προϊόντων αθροίζοντας τις αναφερόμενες τιμές. Το τυπικό σύνολο δαπανών υιοθετείται ξεχωριστά σε κάθε επιχείρηση και μπορεί να αλλάξει υπό την επίδραση διαφόρων παραγόντων (για παράδειγμα, αλλαγές στις τιμές για τροποποίηση υλικών ή εξοπλισμού).
Βήμα 4
Η μέθοδος διαδικασία προς διαδικασία υπολογισμού του κόστους χρησιμοποιείται σε επιχειρήσεις που χαρακτηρίζονται από μαζική παραγωγή ενός ή δύο τύπων αγαθών, την απουσία πολύπλοκων τεχνολογικών διαδικασιών. Αυτή η μέθοδος λαμβάνει υπόψη το κόστος ολόκληρης της παρτίδας αγαθών ταυτόχρονα. Για την ευκολία της μέτρησης, όλη η παραγωγή χωρίζεται σε διαδικασίες, εξ ου και το όνομα.
Βήμα 5
Με την εναλλακτική μέθοδο υπολογισμού, η διαδικασία παραγωγής χωρίζεται σε στάδια κατά τα οποία επιστρέφονται ενδιάμεσα προϊόντα (ημιτελή προϊόντα). Αυτά τα στάδια ονομάζονται αναδιανομές. Το κόστος υπολογίζεται για κάθε αναδιανομή.
Βήμα 6
Η μέθοδος υπολογισμού κατά παραγγελία εφαρμόζεται κατά την καταχώρηση κόστους για κάθε μεμονωμένη παραγγελία. Το κόστος των προϊόντων που καθορίζονται στην παραγγελία υπολογίζεται μετά την ολοκλήρωσή της. Ο υπολογισμός περιλαμβάνει επίσης έμμεσες δαπάνες που προκύπτουν καθώς κατασκευάζονται τα παραγγελθέντα προϊόντα.
