Μερικές φορές συμβαίνει ότι οι λογιστές κάνουν λάθη κατά τον υπολογισμό και τη συμπλήρωση φορολογικής δήλωσης. Για την αποφυγή κυρώσεων, είναι απαραίτητο να εξοφληθούν πλήρως τα καθυστερημένα καθήκοντα. Ως αποτέλεσμα, ανακύπτουν ερωτήματα σχετικά με τον τρόπο ορθής αντικατάστασης πρόσθετων φορολογικών επιβαρύνσεων στη λογιστική και τη φορολογική λογιστική.
Οδηγίες
Βήμα 1
Διορθώστε τα λάθη στη λογιστική που οδήγησαν σε ελλιπή υπολογισμό των φόρων. Επιπλέον, πρέπει να αποδοθούν στη φορολογική περίοδο με την οποία σχετίζονται. Ταυτόχρονα, εάν ο φόρος σχετίζεται με το τρέχον έτος, τότε η πρόσθετη χρέωση αντικατοπτρίζεται στην ημερομηνία εντοπισμού σφαλμάτων. Για τους φόρους πέρυσι και με έναν μη εγκεκριμένο ετήσιο ισολογισμό, καθορίζονται τον περασμένο Δεκέμβριο. Και εάν η αναφορά έχει ήδη εγκριθεί, είναι απαραίτητο να ληφθεί υπόψη τι είδους φόρος είναι και πόσο σημαντική είναι η πρόσθετη χρέωσή της.
Βήμα 2
Διεξαγωγή ελέγχου που θα καθορίσει το σφάλμα στον υπολογισμό του φόρου εισοδήματος. Εάν σχετίζεται με υπερβολική δήλωση δαπανών, τότε είναι απαραίτητο να ακυρωθεί το "επιπλέον" κόστος, και αν καθορίζεται από υποτιμημένο εισόδημα, τότε εμφανίζεται το χαμένο κέρδος. Σε κάθε περίπτωση, υπάρχει μια μόνιμη αρνητική διαφορά που σχετίζεται με μια μόνιμη φορολογική απαίτηση.
Βήμα 3
Για να αντικατοπτρίσετε το πρόσθετο δεδουλευμένο, είναι απαραίτητο να ανοίξετε μια πίστωση στον λογαριασμό 68 "Υπολογισμοί φόρων και τελών" και να την παραπέμψετε στη χρέωση του δευτερεύοντος λογαριασμού 99 "Απώλειες προηγούμενων ετών". Σε αυτήν την περίπτωση, μια μόνιμη φορολογική απαίτηση χρεώνεται από την πίστωση του δευτερεύοντος λογαριασμού 99 "PNA" στη χρέωση του λογαριασμού 68.
Βήμα 4
Αντικατοπτρίστε την πρόσθετη χρέωση φόρου προστιθέμενης αξίας ανοίγοντας μια πίστωση στον λογαριασμό 68 και μια χρέωση στον λογαριασμό 91.2 "Άλλα έξοδα". Σε αυτήν την περίπτωση, είναι επίσης απαραίτητο να αντικατοπτρίζεται το προκύπτον μόνιμο φορολογικό περιουσιακό στοιχείο.
Βήμα 5
Προσδιορίστε τις καθυστερήσεις φόρου επί της γης, των μεταφορών ή των ακινήτων. Σύμφωνα με το πρώτο εδάφιο της παραγράφου 1 του άρθρου 265 του φορολογικού κώδικα της Ρωσικής Ομοσπονδίας, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε μείωση της φορολογητέας βάσης για τα κέρδη. Η απλούστερη λύση θα ήταν να συμπεριληφθεί αυτή η πρόσθετη χρέωση στα έξοδα της τρέχουσας περιόδου αναφοράς. Ταυτόχρονα, δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ φόρου και λογιστικής. Είναι απαραίτητο να αντικατοπτρίζεται το πρόσθετο δεδουλευμένο στην πίστωση του λογαριασμού 68 και στη χρέωση του λογαριασμού 91.2.
