Οι οικονομικές κρίσεις είναι οδυνηρά στάδια της ιστορίας που στερούν εκατομμύρια ανθρώπους από εργασία και εξοικονόμηση. Η ικανότητα αναγνώρισης μιας κρίσης στο αρχικό στάδιο μπορεί να βοηθήσει ένα άτομο να σώσει τα χρήματά του, και μερικές φορές ακόμη και να παραμείνει «στο μαύρο».
Μειωμένη αγοραστική δύναμη
Οι τιμές των βασικών προϊόντων στα καταστήματα αρχίζουν να αυξάνονται, ενώ οι μισθοί παραμένουν οι ίδιοι. Αυτή η οικονομική κατάσταση ονομάζεται «κρίση υπερπαραγωγής». Η πιο σοβαρή κρίση υπερπαραγωγής συνέβη τη δεκαετία του 1930 στις Ηνωμένες Πολιτείες και ονομάστηκε «Μεγάλη Ύφεση». Εκατομμύρια Αμερικανοί βρέθηκαν στους δρόμους, και μόνο η αρμόδια πολιτική του Προέδρου Φράνκλιν Ρούσβελτ κατέστησε δυνατή την ελαχιστοποίηση των θυμάτων.
Διακυμάνσεις νομισμάτων
Αλλαγές στα εισαγωγικά συμβαίνουν για διάφορους λόγους. Πρώτον, η αστάθεια (συμπεριλαμβανομένης της χρεοκοπίας) μεγάλων επιχειρήσεων και ολόκληρων κρατών προκαλεί τη δραστηριότητα των χρηματιστών, οι οποίοι κερδίζουν χρήματα από τις διακυμάνσεις των συναλλαγματικών ισοτιμιών. Ορισμένοι έμποροι δεν προσπαθούν καν να βγάλουν λεφτά, αλλά να ελαχιστοποιήσουν τις απώλειες μειώνοντας τις τιμές για «αναξιόπιστα» χρηματοοικονομικά μέσα, θέλοντας να τα πουλήσουν το συντομότερο δυνατό.
Έτσι, οι κρίσεις του 1987 ("Μαύρη Δευτέρα") και του 2008 συσχετίστηκαν με υπερβολική κερδοσκοπία στο ιαπωνικό νόμισμα (γιεν). Η κρίση (και η υποτίμηση του νομίσματος) συχνά επηρεάζονται επίσης από πολιτικά γεγονότα, ιδίως από πολέμους.
Σύμφωνα με τη θεωρία του Kondratyev, η οικονομία αποτελείται από κυκλικές περιόδους διάρκειας 40-60 ετών. Η ύφεση και οι κρίσεις είναι απαραίτητες για την «επαναφορά» του χρηματοπιστωτικού συστήματος από την κοινωνία.
Μαζικές περικοπές
Λόγω της μείωσης της αγοραστικής δύναμης του πληθυσμού, ορισμένες επιχειρήσεις χάνουν την αγορά πωλήσεών τους, τα αγαθά δεν πωλούνται και οι ταμειακές ροές τελειώνουν. Πρέπει να πληρώσετε μισθούς, αλλά δεν υπάρχουν χρήματα. Η "αρχή ντόμινο" ενεργοποιείται. Η καταστροφή πολλών μεγάλων επιχειρήσεων μπορεί να προκαλέσει πτώχευση όλων των άλλων.
Εάν οι άνθρωποι παραμένουν στο δρόμο (οι εφημερίδες το αναφέρουν συχνά), αυτό οδηγεί και πάλι σε μείωση της αγοραστικής δύναμης. Όλοι οι σύνδεσμοι του συστήματος είναι διασυνδεδεμένοι. Ως εκ τούτου, η κρίση μπορεί να επηρεάσει ακόμη και οικονομικά ευημερούμενους τομείς της αγοράς.
Οι ιστορικοί πιστεύουν ότι η πρώτη οικονομική κρίση συνέβη στην αρχαία Ρώμη. Προκάλεσε το δημόσιο χρέος και μια κοντόφθαλμη πολιτική «βίαιου αποπληθωρισμού».
Αντιφυσικότητα
Η Θεωρία της Αντιθεραπείας προτάθηκε από τον Αμερικανό χρηματοδότη Nicholas Taleb. Σύμφωνα με τη θεωρία, τα εύθραυστα χρηματοπιστωτικά συστήματα βασίζονται σε δάνεια και συναλλαγές με «μόχλευση» (μόχλευση, πίστωση που διασφαλίζεται από υπάρχοντα μετρητά και ρευστά συστήματα), ενώ τα συστήματα «αντιπυρικών» βασίζονται σε μετρητά και μικρές επενδύσεις σε περιουσιακά στοιχεία υψηλού κινδύνου.
Σύμφωνα με τον Taleb, η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 σημειώθηκε λόγω της ευθραυστότητας των νέων χρηματοοικονομικών μέσων - παραγώγων, πιστωτικών ομολόγων. Η παρακολούθηση των δημοφιλών χρηματοοικονομικών συναλλαγών του χρηματιστηρίου μπορεί να βοηθήσει στον προσδιορισμό της έναρξης μιας κρίσης πιο γρήγορα.
