Το κόστος παραγωγής και πώλησης αγαθών αντιπροσωπεύει το άθροισμα του κόστους ορισμένων παραγόντων, για παράδειγμα, υλικά, πάγια στοιχεία, πρώτες ύλες, καύσιμα, εργασία κ.λπ. Το κόστος εκφράζεται συνήθως σε νομισματικούς όρους.
Οδηγίες
Βήμα 1
Το συνολικό κόστος είναι το ποσό χρημάτων που δαπανήθηκε μια εταιρεία για την κατασκευή ενός προϊόντος. Για τον υπολογισμό αυτών, προσθέστε το σταθερό και μεταβλητό κόστος της εταιρείας. Για να υπολογίσετε το μέσο κόστος για μια δεδομένη περίοδο, διαιρέστε το συνολικό κόστος με την ποσότητα των παραγόμενων αγαθών.
Βήμα 2
Το τεκμαρτό ή οικονομικό κόστος είναι ένας δείκτης του επιχειρηματικού κόστους που επιβαρύνει την επιχείρηση. Αυτά τα κόστη περιλαμβάνουν τους πόρους που αποκτά ο οργανισμός, τους εσωτερικούς του πόρους και τα κέρδη. Υπάρχουν επίσης λογιστικά κόστη, που υποδηλώνουν το κόστος που πραγματοποιεί η εταιρεία για την απόκτηση ορισμένων παραγόντων παραγωγής. Το λογιστικό κόστος δεν μπορεί να υπερβεί το οικονομικό κόστος, δεδομένου ότι λαμβάνουν υπόψη μόνο το πραγματικό κόστος που αποσκοπεί στην απόκτηση των απαραίτητων πόρων από εξωτερικούς προμηθευτές, το οποίο είναι νομικά τυποποιημένο γεγονός και είναι η βάση για την ένδειξη στη λογιστική.
Βήμα 3
Τα λογιστικά κόστη ταξινομούνται ως άμεσα και έμμεσα. Το άμεσο κόστος περιλαμβάνει μόνο το κόστος παραγωγής. Οι έμμεσες δαπάνες περιλαμβάνουν όλα τα κόστη που χρειάζεται μια επιχείρηση για την κανονική λειτουργία της: γενικά έξοδα, χρεώσεις απόσβεσης, πληρωμές τόκων σε τράπεζες κ.λπ.
Βήμα 4
Ένας άλλος όμιλος είναι το κόστος ευκαιρίας, που είναι τα κεφάλαια που στοχεύουν στην παραγωγή πρόσθετων αγαθών και στην παροχή ειδικών υπηρεσιών που δεν αποτελούν το κύριο επίκεντρο της επιχείρησης. Τα κόστη ευκαιρίας γίνονται δεκτά για να συμπεριλάβουν όλα τα εξωτερικά ή μελλοντικά κόστη βάσει χρηματοοικονομικής ανάλυσης και σχεδίου παραγωγής. Για τον προσδιορισμό του κόστους ευκαιρίας, τα λογιστικά κόστη πρέπει να αφαιρούνται από το οικονομικό κόστος.
