Οι νέοι γονείς που έχουν εκκρεμή διοικητικά χρέη ενδιαφέρονται συχνά για το εάν είναι δυνατόν να καταλάβουν ένα διαμέρισμα που αγοράστηκε με κεφάλαιο μητρότητας. Η πιθανότητα εφαρμογής ενός τέτοιου μέτρου από το κράτος υπάρχει, ωστόσο, μόνο υπό ορισμένες προϋποθέσεις.
Οι μέθοδοι κατάσχεσης περιουσιακών στοιχείων από τον οφειλέτη καθορίζονται στον ομοσπονδιακό νόμο «σχετικά με τα πρακτικά εκτέλεσης». Σύμφωνα με αυτό, η ακίνητη περιουσία αναφέρεται στην προσωπική ιδιοκτησία, η οποία μπορεί να διαγραφεί στον λογαριασμό του υφιστάμενου χρέους (σε κρατικούς και πιστωτικούς οργανισμούς, καθώς και σε αστικές και νομικές οντότητες). Ωστόσο, το άρθρο 446 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας της Ρωσικής Ομοσπονδίας ορίζει ότι μια κατοικία δεν υπόκειται σε είσπραξη εάν είναι η μόνη κατοικία για τον οφειλέτη και τα μέλη της οικογένειάς του.
Το άρθρο 446 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας της Ρωσικής Ομοσπονδίας δεν εφαρμόζεται σε κατοικίες που βρίσκονται σε υποθήκη. Ο ιδιοκτήτης του επιβαρύνεται με οικονομικές υποχρεώσεις σε πιστωτικό ίδρυμα και το πλήρες δικαίωμα αποξένωσης και άλλων συναλλαγών με ακίνητα μεταβιβάζεται σε αυτόν μόνο μετά την πλήρη αποπληρωμή του χρέους προς την τράπεζα. Έτσι, ένα διαμέρισμα ενυπόθηκων δανείων μπορεί να αποσυρθεί για να εξοφλήσει το χρέος, ακόμη και αν το κεφάλαιο μητρότητας χρησιμοποιήθηκε ως προκαταβολή.
Εάν το διαμέρισμα αγοράστηκε με κεφάλαιο μητρότητας και δεν είναι υποθήκη, για περαιτέρω διευκρινίσεις, αξίζει να αναφερθείτε στον ομοσπονδιακό νόμο "σχετικά με πρόσθετα μέτρα κρατικής στήριξης για οικογένειες με παιδιά". Σύμφωνα με αυτό, ο χώρος διαβίωσης που αγοράστηκε για το μητρικό κεφάλαιο επισημοποιείται ως κοινή ιδιοκτησία όλων των μελών της οικογένειας, συμπεριλαμβανομένων των παιδιών. Καθένας από αυτούς λαμβάνει ένα μερίδιο της ακίνητης περιουσίας, σύμφωνα με τη σύμβαση πώλησης ή την ισχύουσα νομοθεσία.
Από τα παραπάνω, προκύπτει ότι μέτρα για την κατάσχεση περιουσιακών στοιχείων από τον οφειλέτη πρέπει να εφαρμόζονται λαμβάνοντας υπόψη το μέγεθος του μεριδίου του σε κατοικίες. Εάν το διαμέρισμα δεν είναι ο μόνος τόπος διαμονής του οφειλέτη και των μελών της οικογένειάς του, κατά τη διάρκεια της διαδικασίας εκτέλεσης, ο οφειλέτης μπορεί να στερηθεί το μερίδιό του, αλλά όχι το σύνολο του ακινήτου. Σε αυτήν την περίπτωση, η κατάσχεση ακινήτων πρέπει να πραγματοποιείται σε συμφωνία με άλλους κατόχους μετοχών των εγκαταστάσεων και λαμβάνοντας υπόψη τα συμφέροντά τους.
Εάν το διαμέρισμα είναι το μόνο που ζουν ο οφειλέτης και τα μέλη της οικογένειάς του, συμπεριλαμβανομένων ανηλίκων παιδιών, η τελική απόφαση λαμβάνεται υπέρ των ιδιοκτητών. Αυτό σημαίνει ότι επιβάλλεται σύλληψη στο μερίδιο του ατόμου που έχει παραβιάσει το νόμο και έχει χρέος: ο πολίτης στερείται των δικαιωμάτων του σε αυτό μέχρι την πλήρη αποπληρωμή του υπάρχοντος χρέους.
Η σύλληψη συνεχίζεται έως ότου εξοφληθεί το χρέος ή τα παιδιά του κατηγορουμένου φτάσουν στην ηλικία της πλειοψηφίας, όταν θα είναι σε θέση να διαθέσουν ανεξάρτητα το υπάρχον μερίδιο του ακινήτου. Εάν στη συνέχεια όλοι οι συμμετέχοντες σε κοινή ή κοινή ιδιοκτησία συμφωνήσουν να αποξενώσουν την περιουσία του οφειλέτη, το δικαστήριο ή ο πιστωτής έχει το δικαίωμα να απαιτήσει από αυτόν την πώληση της μερίδας του και την κατεύθυνση των εσόδων από την πώληση για την αποπληρωμή του υπάρχοντος χρέους.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι το μερίδιο των υπό κράτηση ακινήτων δεν μπορεί να ιδιωτικοποιηθεί ή να μεταβιβασθεί στην κατοχή άλλων προσώπων ή οργανισμών από συμμετέχοντες σε κοινή ιδιοκτησία. Σε περίπτωση αδράνειας εκ μέρους τους, καθώς και εκ μέρους του οφειλέτη, ο πιστωτής ή το δικαστήριο έχει το δικαίωμα να εισπράξει το υφιστάμενο χρέος πωλώντας το κατασχεθέν μερίδιο του ακινήτου σε δημόσιο πλειστηριασμό.
Οι επιμελητές ή οι πιστωτικοί οργανισμοί δεν έχουν το δικαίωμα να κατασχέσουν ολόκληρο το ακίνητο ή το μερίδιό του από τον οφειλέτη χωρίς προηγούμενη κοινοποίηση αυτών των ενεργειών. Αφού ληφθεί συγκεκριμένη απόφαση από το δικαστήριο, αποστέλλεται στον οφειλέτη έγγραφο εκτέλεσης με την απαίτηση να εξοφληθεί το χρέος εντός του καθορισμένου χρονικού πλαισίου. Διαφορετικά, τα μέτρα που ορίζονται στο ίδιο έγγραφο θα εφαρμοστούν σε αυτόν (λαμβάνοντας υπόψη τα συμφέροντα άλλων συγγενών που διαμένουν στο διαμέρισμα και οι οποίοι είναι ιδιοκτήτες του).
