Οι συναλλαγματικοί κίνδυνοι αποτελούν αναπόσπαστο μέρος των εμπορικών κινδύνων στους οποίους εκτίθενται όλοι οι συμμετέχοντες στις οικονομικές σχέσεις, τόσο στο κράτος όσο και στο εξωτερικό. Τέτοιοι κίνδυνοι σχετίζονται άμεσα με τις δραστηριότητες μεγάλων τραπεζικών ανησυχιών, καθώς και με άλλες επιχειρήσεις που έχουν συγκεντρώσει μεγάλα χρηματικά ποσά στα χέρια τους.
Τι είναι οι συναλλαγματικοί κίνδυνοι
Ο συναλλαγματικός κίνδυνος, σύμφωνα με τον γενικά αποδεκτό οικονομικό ορισμό, είναι ο κίνδυνος απώλειας μέρους του κέρδους σε χρηματοοικονομικές ενέργειες όπως: ανταλλαγή, αγορά, πώληση ξένου νομίσματος κ.λπ. Δεδομένου ότι η συναλλαγματική ισοτιμία είναι σε συνεχή κίνηση, τότε τα άτομα αυτά συχνά υποφέρουν από τέτοιες διακυμάνσεις, καθώς και νομικές οργανώσεις που δεν έχουν τη δυνατότητα να ορίσουν ένα σταθερό κόστος. Ο καθορισμός ενός νομίσματος μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο με τη σύναψη ειδικής γραπτής συμφωνίας.
Οι νομισματικοί κίνδυνοι σχετίζονται άμεσα με τις δραστηριότητες των τραπεζών, των μεγάλων χρηματιστηρίων, καθώς και άλλων μεγάλων δομών που έχουν τεράστια χρηματικά ποσά στη διάθεσή τους. Είναι σχεδόν αδύνατο να προσδιοριστεί ο ακριβής λόγος για αυτόν ή τον συναλλαγματικό κίνδυνο, καθώς μπορεί να υπάρχουν πολλοί από αυτούς τους λόγους. Τις περισσότερες φορές, μια μείωση ή αύξηση των τιμών ενός νομίσματος εξαρτάται από τη θέση του τόσο στην εξωτερική αγορά όσο και στην εσωτερική. Η άνιση κατανομή των οικονομικών μεταξύ των χωρών, καθώς και η κερδοσκοπική πολιτική των μεγάλων τραπεζικών ανησυχιών, δεν επηρεάζουν λιγότερο.
Είναι δυνατόν να επιτευχθεί μείωση των συναλλαγματικών κινδύνων υπό τον αυστηρό έλεγχο των διακυμάνσεων των συναλλαγματικών ισοτιμιών, καθώς και συνεχής παρακολούθηση της εξωτερικής κυβέρνησης και των εσωτερικών χρηματοοικονομικών αλλαγών. Δεδομένου ότι η ίδια η διαδικασία ελέγχου δεν είναι εύκολη, σχεδόν όλοι οι μεγάλοι οργανισμοί έχουν μια ειδική θέση. Ο εργαζόμενος είναι υπεύθυνος για την παρακολούθηση και πιθανώς την πρόληψη νομισματικών κινδύνων ή τουλάχιστον τη μείωση των οικονομικών ζημιών για τη συγκεκριμένη εταιρεία.
Προκειμένου να αποφευχθούν οι μεγάλες συνέπειες των συναλλαγματικών κινδύνων, ειδικοί στον οικονομικό τομέα έχουν αναπτύξει μια ειδική ταξινόμηση που επιτρέπει στους τραπεζικούς οργανισμούς να ακολουθούν αποτελεσματικότερα τις χρηματοοικονομικές πολιτικές.
Υφιστάμενοι τύποι συναλλαγματικών κινδύνων
Προς το παρόν, εμπειρογνώμονες στον οικονομικό τομέα διακρίνουν τους ακόλουθους τύπους νομισματικών κινδύνων που μπορούν να διαμορφωθούν με τη χρηματοοικονομική πολιτική ενός κοντόφθαλμου οργανισμού:
1. Λειτουργικοί κίνδυνοι. Αυτός ο τύπος προκύπτει στην περίπτωση επιχειρηματία που εκτελεί συναλλαγές που σχετίζονται με καταθέσεις επενδύσεων και απόδοση τόκου. Η ακόλουθη κατάσταση μπορεί να δοθεί ως παράδειγμα. Ένας αγοραστής που αγοράζει ένα προϊόν σε ξένη χώρα αναγκάζεται να αλλάξει το νόμισμα της χώρας καταγωγής του σε άλλο. Με αυτόν τον τρόπο, χάνει ένα συγκεκριμένο χρηματικό ποσό στη συναλλαγματική ισοτιμία.
2. Μεταφραστικός κίνδυνος. Αυτός ο τύπος κινδύνου προκύπτει συχνότερα σε οργανισμούς που έχουν θυγατρικές στο εξωτερικό, όπου συχνά υπάρχει διαφορά μεταξύ παθητικού και ενεργού εισοδήματος. Για παράδειγμα, μια ρωσική εταιρεία που έχει υποκαταστήματα στις Ηνωμένες Πολιτείες έχει περιουσιακά στοιχεία σε δολάρια. Σε περίπτωση ξαφνικής έλλειψης του δολαρίου για την κάλυψη της συνολικής αξίας των περιουσιακών στοιχείων, η περιουσία της μπορεί να κλονιστεί αισθητά στο πλαίσιο των ανταγωνιστών. Και σε αυτήν την περίπτωση, το ποσό των ρούβλων που διαθέτει η εταιρεία δεν έχει σημασία.
3. Οικονομικός κίνδυνος. Αυτός ο τύπος κινδύνου σχετίζεται άμεσα με τον αρνητικό αντίκτυπο μιας μεταβολής της συναλλαγματικής ισοτιμίας. Σε περίπτωση απότομων αυξήσεων, η εταιρεία ενδέχεται να βρεθεί σε δύσκολη οικονομική κατάσταση.
Εκτός από τους τρεις βασικούς τύπους συναλλαγματικού κινδύνου, οι ειδικοί διακρίνουν επίσης τρεις επιπλέον τύπους:
1. Κρυμμένοι κίνδυνοι νομίσματος. Αυτός ο τύπος εμφανίζεται σε περιπτώσεις όπου η εταιρεία δεν παρακολουθεί τον αντίκτυπο της εξωτερικής και εσωτερικής οικονομικής κατάστασης στη λειτουργία της. Ή εάν κάποια σημαντικά σημεία χάνονται συστηματικά από τους ειδικούς του οργανισμού.
2. Ασφαλιστικοί κίνδυνοι νομίσματος. Αυτός ο τύπος κινδύνου υπάρχει κατά την επένδυση και εκδηλώνεται σε περίπτωση πιθανής καθυστερημένης παράδοσης νομίσματος. Οι λόγοι συνήθως δεν εξαρτώνται από τους ίδιους τους προμηθευτές. Περιορισμοί ή βαριές υποχρεώσεις που επιβάλλονται από το κράτος μπορεί να περιπλέξουν την εξαγωγή ή την εισαγωγή νομίσματος Ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι τυπικός για χώρες των οποίων τα νομίσματα αναγνωρίζονται ως μη μετατρέψιμα.
3. Κίνδυνοι συναλλαγματικής ισοτιμίας. Αυτός ο τύπος κινδύνου σχετίζεται άμεσα με νομισματικά σοκ. Μπορεί να χωριστεί σε δύο τύπους: λογιστική (οι διακυμάνσεις των συναλλαγματικών ισοτιμιών αντικατοπτρίζονται στις οικονομικές καταστάσεις της εταιρείας όταν υπολογίζονται εκ νέου), νομισματική και οικονομική (οι μεταβολές των συναλλαγματικών ισοτιμιών επηρεάζουν τις ροές χρημάτων της εταιρείας, καθώς και τις επενδύσεις και τους πόρους που χρησιμοποιούνται).
