Κατά τη διάρκεια των δραστηριοτήτων της, μια επιχείρηση μπορεί να βρεθεί σε μια κατάσταση όπου δεν υπάρχουν έσοδα κατά την περίοδο αναφοράς. Ταυτόχρονα, επιβαρύνονται τα έξοδα για τους μισθούς στους εργαζόμενους, το μίσθωμα ακινήτων, την ηλεκτρική ενέργεια, τα καύσιμα και ούτω καθεξής. Σε αυτήν την περίπτωση, πολλοί αντιμετωπίζουν το πρόβλημα του να αντικατοπτρίζουν αυτά τα έξοδα στη λογιστική και τη φορολογική λογιστική.
Οδηγίες
Βήμα 1
Αναλύστε όλα τα έξοδα που πραγματοποίησε η εταιρεία κατά την περίοδο αναφοράς. Σύμφωνα με τις ρήτρες 17 και 18 της PBU 10/99, πρέπει να ληφθούν υπόψη κατά την περίοδο αυτή, ανεξάρτητα από τη διαθεσιμότητα των εσόδων. Χωρίστε όλα τα κόστη ανάλογα με το σκοπό τους και καθορίστε τους λογιστικούς λογαριασμούς με τους οποίους σχετίζονται.
Βήμα 2
Διαγράψτε το άμεσο κόστος για την παραγωγή προϊόντων, την παροχή υπηρεσιών ή την εκτέλεση εργασίας, στη χρέωση του λογαριασμού 20 "Κύρια παραγωγή". Αντικατοπτρίστε το κόστος που αποσκοπεί στην αποκόμιση κέρδους στο λογαριασμό 26 "Γενικά έξοδα" ή στο λογαριασμό 44 "Έξοδα πωλήσεων"
Βήμα 3
Μετά από αυτό, διαγράψτε τα στον χρεωστικό λογαριασμό 20, 23 "Βοηθητική παραγωγή", 29 "Υπηρεσίες και παραγωγή υπηρεσιών" ή 90 "Πωλήσεις", ανάλογα με τη λογιστική πολιτική της επιχείρησης. Ταυτόχρονα, σε ορισμένες περιπτώσεις, θα ήταν λανθασμένη η χρήση του λογαριασμού 90, λόγω της έλλειψης εσόδων.
Βήμα 4
Αφήστε το υπόλοιπο των λογαριασμών εξόδων αμετάβλητο εάν δεν υπάρχουν έσοδα στην τρέχουσα περίοδο αναφοράς. Μπορεί να διαγραφεί μόνο εάν συνεχιστεί η πώληση. Τα υπόλοιπα σε αυτούς τους λογαριασμούς καθορίζουν το μέγεθος της αξίας του έργου που βρίσκεται σε εξέλιξη.
Βήμα 5
Λάβετε υπόψη όλα τα έξοδα στη φορολογική λογιστική κατά τον υπολογισμό του φόρου εισοδήματος σε μετρητά, δεν έχει σημασία αν υπάρχουν έσοδα κατά την περίοδο αναφοράς. Εάν χρησιμοποιείται η μέθοδος υπολογισμού, τότε τα έξοδα διαγράφονται ανάλογα με τον σκοπό τους. Χωρίστε όλα τα έξοδα σε άμεσες, έμμεσες και μη πραγματοποιημένες. Το άμεσο κόστος επηρεάζει τη μείωση των κερδών, επομένως, χωρίς έσοδα, δεν μπορούν να αντικατοπτρίζονται στη φορολογική λογιστική, με εξαίρεση τις εταιρείες που παρέχουν υπηρεσίες. Σύμφωνα με τη ρήτρα 2 του άρθρου 318 του Κώδικα Φορολογίας της Ρωσικής Ομοσπονδίας, τα έμμεσα και μη πραγματοποιηθέντα έξοδα που αποσκοπούν στη δημιουργία εσόδων διαγράφονται πλήρως ως έξοδα της τρέχουσας περιόδου.
