Οι πολίτες που βρίσκονται σε μια «τρύπα χρέους» συχνά ενδιαφέρονται για το πώς να μην πληρώσουν ένα δάνειο νόμιμα και να αρχίσουν να ζουν ειρηνικά. Στην πραγματικότητα, υπάρχει μια τέτοια ευκαιρία, ωστόσο, δεν θα είναι ακόμη δυνατό να αποφευχθεί εντελώς η πληρωμή του δανείου.
Οδηγίες
Βήμα 1
Πολλοί πολίτες προτιμούν απλώς να μην πληρώνουν το δάνειο και να αρχίζουν να ζουν ειρηνικά, χωρίς να δίνουν προσοχή στα σταθερά αυξανόμενα επιτόκια και τα πρόστιμα για μη πληρωμή στην τράπεζα. Τις περισσότερες φορές, τα τραπεζικά ιδρύματα αρχίζουν να δίνουν προσοχή στους οφειλέτες που δεν πληρώνουν τους οφειλόμενους τόκους για περισσότερο από 3-4 μήνες. Μετά από αυτό, ειδικά εκπαιδευμένοι υπάλληλοι τραπεζών (συλλέκτες) προσπαθούν να καλέσουν τον αμελή πελάτη ή την άμεση οικογένειά του.
Βήμα 2
Προσπαθήστε να μην φοβάστε τους συλλέκτες και την τράπεζα στην αρχή. Οι πελάτες, ακόμη και με μεγάλο χρέος, δεν οδηγούνται στη δικαιοσύνη. Πρώτα απ 'όλα, η τράπεζα θα προσφέρει στον οφειλέτη να συναντηθεί με τον διαχειριστή πίστωσης, ο οποίος θα μελετήσει την οικονομική κατάσταση του ατόμου και, εάν είναι απαραίτητο, να λάβει απόφαση για την αναδιάρθρωση του δανείου. Αυτό σημαίνει ότι η περίοδος αποπληρωμής του δανείου θα αυξηθεί, αλλά ο τόκος μπορεί να παραμείνει ο ίδιος. Ως αποτέλεσμα, ένα διετές δάνειο μπορεί να μετατραπεί, για παράδειγμα, σε πενταετές, το οποίο θα διευκολύνει την αποπληρωμή των χρεών.
Βήμα 3
Υπάρχουν άνθρωποι που προτιμούν να μην πληρώνουν το δάνειο νόμιμα και αρχίζουν να ζουν ήσυχα, «χαμηλά». Το γεγονός είναι ότι υπάρχει ένας νόμος σύμφωνα με τον οποίο τα πιστωτικά ιδρύματα πρέπει να εισπράξουν ένα χρέος από ένα άτομο εντός τριών ετών. Ένας πολίτης που αναγνωρίζεται ως αγνοείται απαλλάσσεται από την πληρωμή του δανείου και η τράπεζα καλύπτει τις ζημίες με τη βοήθεια μιας ασφαλιστικής εταιρείας. Ωστόσο, η απόκρυψη από τους υπαλλήλους της τράπεζας και η μη επαφή με τα αγαπημένα σας πρόσωπα για αρκετά χρόνια απέχει πολύ από την πιο βολική και νομική επιλογή.
Βήμα 4
Για περισσότερο από ένα χρόνο, οι δυτικές χώρες ασκούν την αποφυγή της πληρωμής δανείων μέσω του νόμου περί πτώχευσης, ο οποίος υπάρχει επίσης στη Ρωσία. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο νόμος βελτιώνεται συνεχώς με ακρίβεια προκειμένου να αποτρέψει τους ανθρώπους να κρυφτούν από το αστικό τους καθήκον. Προβλέπεται ότι οι οφειλέτες θα αναγνωριστούν τελικά ως πολίτες, το ποσό των οποίων υπερβαίνει τα 500,00 ρούβλια και η περίοδος μη πληρωμής είναι μεγαλύτερη από 3 μήνες. Για κάθε μία από αυτές τις περιπτώσεις, παρέχεται ο δικός του αλγόριθμος αλληλεπίδρασης μεταξύ της τράπεζας και του πτωχεύοντος. Το αποτέλεσμα μιας τέτοιας κατάστασης μπορεί να είναι διαφορετικό, ξεκινώντας από την αναδιάρθρωση του δανείου και τελειώνοντας με το γεγονός ότι ένας πολίτης δεν μπορεί να πληρώσει το δάνειο νόμιμα και να αρχίσει να ζει ειρηνικά.