Η έννοια της «φορολογικής βάσης» εισάγεται για να αποκτήσει ποσοτικά χαρακτηριστικά του αντικειμένου της φορολογίας. Αυτό το ποσοτικό χαρακτηριστικό είναι απαραίτητο για τον υπολογισμό του ποσού του φόρου, αλλά δεν είναι αντικείμενο φορολογίας που υποχρεούται να πληρώσει φόρο. Ο προσδιορισμός των εννοιών «φορολογική βάση» και «αντικείμενο φορολογίας» είναι ένα από τα κοινά λάθη που γίνονται οι λόγοι για παραβίαση της φορολογικής νομοθεσίας.
Η διαδικασία καθορισμού της φορολογικής βάσης
Για κάθε φόρο, ομοσπονδιακό, περιφερειακό ή τοπικό, για τον υπολογισμό της φορολογικής βάσης, ορίζεται σύμφωνα με τον φορολογικό κώδικα της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Διέγραψε επίσης τη διαδικασία για τον προσδιορισμό της σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση. Οι συντελεστές που εφαρμόζονται σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση για τους ομοσπονδιακούς φόρους ορίζονται στον φορολογικό κώδικα της Ρωσικής Ομοσπονδίας, και για τους περιφερειακούς και τοπικούς φόρους, οι λόγοι για την εφαρμογή αυτών των συντελεστών είναι οι νόμοι των συστατικών οντοτήτων της Ρωσικής Ομοσπονδίας, κανονιστικές νομικές πράξεις τα αντιπροσωπευτικά όργανα των δήμων.
Για τον προσδιορισμό της φορολογικής βάσης, οι επιχειρήσεις υποχρεούνται να τηρούν λογιστικά αρχεία και να χρησιμοποιούν λογιστικά μητρώα και άλλα έγγραφα που επιβεβαιώνουν δεδομένα για συναλλαγές που σχετίζονται με φορολογητέα αντικείμενα. Η υποχρεωτική λογιστική των συναλλαγών αυτών παρέχεται σε μεμονωμένους επιχειρηματίες. Για άτομα που πληρώνουν φόρο εισοδήματος, η φορολογική βάση στην οποία υπολογίζεται αυτός ο φόρος με ποσοστό 13% είναι το συνολικό ετήσιο εισόδημα.
Πώς είναι ο υπολογισμός της φορολογικής βάσης
Η κατάρτιση ενός τέτοιου υπολογισμού είναι καθήκον του φορολογούμενου, πρέπει να τον παρέχει για κάθε φορολογική περίοδο αναφοράς σε δεδουλευμένη βάση από την αρχή του έτους αναφοράς. Η φορολογική βάση για διαφορετικούς φόρους υπολογίζεται με διαφορετικούς τρόπους, για κάθε φόρο, ο οποίος υπολογίζεται λαμβάνοντας υπόψη τη φορολογική βάση, είναι διαφορετική. Έτσι, για τον υπολογισμό της φορολογικής βάσης για το φόρο εισοδήματος, ο υπολογισμός παρέχει τα ακόλουθα δεδομένα:
- το ποσό των εσόδων από πωλήσεις που ελήφθησαν κατά την περίοδο αναφοράς, αυτό περιλαμβάνει, για παράδειγμα, έσοδα από την πώληση αγαθών και υπηρεσιών που παράγονται ή παρέχονται από την επιχείρηση, καθώς και από την πώληση κινητών αξιών, ακινήτων, πάγιων περιουσιακών στοιχείων κ.λπ.;
- το ποσό των εξόδων κατά το οποίο θα μειωθεί το ποσό των εσόδων, αυτά περιλαμβάνουν τα έξοδα απευθείας για την παραγωγή και εκείνα που σχετίζονται με την πώληση πηγών εισοδήματος ·
- κέρδος ή ζημία από πωλήσεις - το ποσό των εσόδων και εξόδων ·
- το ποσό των μη λειτουργικών εσόδων (σε χρηματοοικονομικές συναλλαγές προθεσμιακών συναλλαγών) ·
- το ποσό των μη λειτουργικών εξόδων (για χρηματοοικονομικές συναλλαγές επειγουσών συναλλαγών) ·
- κέρδος ή ζημία από συναλλαγές εσόδων και εξόδων που δεν λειτουργούν ·
- το συνολικό ποσό, που είναι η φορολογική βάση.
Το ποσό του λαμβανόμενου φορολογητέου κέρδους υπολογίζεται ως η διαφορά μεταξύ του ποσού της ληφθείσας φορολογικής βάσης και του ποσού της ζημίας που πρέπει να μεταφερθεί.
