Τον Μάιο του 2018, κοντά στο Μπακού, πραγματοποιήθηκε το επίσημο άνοιγμα του νότιου διαδρόμου φυσικού αερίου (SGC), μέσω του οποίου το αέριο από το πεδίο του Αζερμπαϊτζάν Shah Deniz θα πάει στην Ευρώπη.
Προμήθεια φυσικού αερίου από το Αζερμπαϊτζάν στην Ευρώπη - ανταγωνισμός για την Gazprom
Τον Μάιο του 2018, στον τερματικό σταθμό Sangachal κοντά στο Μπακού, πραγματοποιήθηκε το επίσημο άνοιγμα του νότιου διαδρόμου αερίου (SGC), μέσω του οποίου το αέριο του Αζερμπαϊτζάν θα μεταβεί στην Τουρκία και την Ευρώπη. Σε αντίθεση με το ακριβό αμερικανικό σχιστολιθικό αέριο, το νέο αζερμπαϊτζάν αέριο μπορεί να είναι πραγματικός ανταγωνιστής του ρωσικού φυσικού αερίου.
Ο Πρόεδρος του Αζερμπαϊτζάν Ilham Aliyev άνοιξε τη βαλβίδα, η οποία σηματοδοτεί την έναρξη του συστήματος αγωγών. Εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του στις κυβερνήσεις των ΗΠΑ, της Μεγάλης Βρετανίας, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των διεθνών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων για τη βοήθειά τους στην υλοποίηση του έργου. Σύμφωνα με τον Αλίγιεφ, ο νότιος διάδρομος φυσικού αερίου είναι πολύ σημαντικός όσον αφορά την ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης. "Το αζερμπαϊτζάν αέριο είναι μια νέα πηγή προμήθειας φυσικού αερίου προς την Ευρώπη και με την εφαρμογή του Νότιου Διαδρόμου Αερίου, σχεδιάζουμε εκ νέου τον ενεργειακό χάρτη της ηπείρου", είπε.
Που είναι
Το SGC περιλαμβάνει το Αζερμπαϊτζάν, τη Γεωργία, την Τουρκία, την Ελλάδα, τη Βουλγαρία, την Αλβανία και την Ιταλία. Η Βοσνία-Ερζεγοβίνη, η Κροατία και το Μαυροβούνιο σκοπεύουν να συμμετάσχουν στο έργο. Ο διάδρομος αποτελείται από τρεις αγωγούς φυσικού αερίου - Νότιο Καύκασο, Trans Ανατολίας (TANAP) και Trans Adriatic (TAP), οι οποίοι θα διασχίσουν την Ελλάδα και την Αλβανία, και στη συνέχεια κατά μήκος του βυθού της Αδριατικής Θάλασσας προς τη νότια Ιταλία. Στο πλαίσιο αυτό, οι συμβάσεις προβλέπουν την προμήθεια 16 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων: 6 δισεκατομμύρια στην Τουρκία μέσω TANAP και 10 δισεκατομμύρια στην Ευρώπη μέσω TAP. Τα σχέδια είναι η αύξηση της χωρητικότητας του TANAP σε 24 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα έως το 2023 και στα 31 δισεκατομμύρια έως το 2026. Το αέριο που παρέχεται παράγεται στο πεδίο Azerbaijani Shah Deniz. Το αέριο του Αζερμπαϊτζάν μπορεί να είναι πραγματικός ανταγωνιστής του ρωσικού φυσικού αερίου.
Εκτός από το TANAP, το έργο UGK περιλαμβάνει επίσης την ανάπτυξη του δεύτερου σταδίου του φυσικού αερίου Shah Deniz στην Κασπία Θάλασσα, την επέκταση του ήδη λειτουργούμενου αγωγού Μπακού-Τιφλίδας-Ερζουρούμ και του αγωγού φυσικού αερίου Trans-Adriatic. Αναμένεται ότι 10 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα αερίου του Αζερμπαϊτζάν θα προμηθεύονται στην Ευρώπη ετησίως μέσω του νότιου διαδρόμου φυσικού αερίου από το 2020. Η Gazprom προμηθεύει περισσότερα από 160 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα στην ΕΕ (εκτός της Τουρκίας) και οι προμήθειες αυξάνονται εδώ και τρία χρόνια μια σειρά. Από το 2020, το αέριο του Αζερμπαϊτζάν θα ανταγωνιστεί με την Gazprom στην ευρωπαϊκή αγορά. Ο κύριος ανταγωνισμός μπορεί να ξεδιπλωθεί στην ιταλική αγορά. Ωστόσο, στην Ιταλία, η ζήτηση φυσικού αερίου αναμένεται να αυξηθεί με το κλείσιμο των σταθμών παραγωγής ενέργειας με καύση άνθρακα εκεί έως το 2025.
Αλλά δεν αξίζει να περιμένουμε πτώση των ρωσικών εξαγωγών φυσικού αερίου προς την Τουρκία και την Ευρωπαϊκή Ένωση λόγω της εμφάνισης ενός νέου παίκτη του Αζερμπαϊτζάν. Ο νότιος διάδρομος φυσικού αερίου είναι ένα πολύ παλιό έργο και ο ανταγωνισμός με αυτό έχει υπολογιστεί από καιρό από την Gazprom. Επομένως, το Αζερμπαϊτζάν μπορεί να ανταποκριθεί μόνο στην αυξανόμενη ζήτηση και η θέση της Gazprom δεν θα επιδεινωθεί.
