Το υπόλοιπο είναι η διαφορά μεταξύ χρέωσης και πίστωσης, ή μάλλον εσόδων και εξόδων. Αυτή η τιμή χρησιμοποιείται σε συμφωνία με αντισυμβαλλόμενους, καθώς και για τον προσδιορισμό των υπολοίπων διαφόρων λογαριασμών. Υπάρχουν δύο τύποι υπολοίπων: αρχικό - το υπόλοιπο στην αρχή της επιλεγμένης περιόδου και το τελικό - το υπόλοιπο στο τέλος της περιόδου. Η περίοδος σε αυτήν την περίπτωση μπορεί να είναι οποιοδήποτε χρονικό διάστημα.
Οδηγίες
Βήμα 1
Συνήθως, ένας δείκτης όπως το υπόλοιπο υπολογίζεται αυτόματα από οποιοδήποτε πρόγραμμα δημιουργείται για λογιστική. Αλλά αν αποφασίσετε να υπολογίσετε μόνοι σας αυτήν την τιμή, τότε πρέπει πρώτα να συλλέξετε όλα τα δεδομένα για την περίοδο που χρειάζεστε. Για παράδειγμα, εάν υπολογίζετε το υπόλοιπο των διακανονισμών με τους πελάτες, τότε θα χρειαστείτε όλα τα έγγραφα που θα επιβεβαιώνουν το γεγονός της αποδοχής των αγαθών (παροχή υπηρεσιών) και την παραλαβή των χρημάτων.
Βήμα 2
Πρώτον, πρέπει να συνοψίσετε όλα τα αγαθά, εκφρασμένα σε νομισματικούς όρους, δηλαδή το ποσό πληρωμής για τα προϊόντα που αποστέλλονται (υπηρεσίες που παρέχονται). Στη συνέχεια, προσθέστε όλες τις αποδείξεις που ελήφθησαν από αυτόν τον αντισυμβαλλόμενο. Τα έγγραφα που χρησιμοποιούνται για την αποσαφήνιση των ταμειακών εσόδων είναι επιταγές, εντολές χρημάτων και άλλα.
Βήμα 3
Στη συνέχεια, πρέπει να καθορίσετε το υπόλοιπο στην αρχή της επιλεγμένης περιόδου, για αυτό μπορείτε να δείτε τους παλιούς υπολογισμούς ή επίσης να χρησιμοποιήσετε το πρόγραμμα. Εάν, στην αρχή της επιλεγμένης ημερομηνίας, δεν υπήρχαν επιχειρηματικές συναλλαγές με αυτόν τον αγοραστή, τότε το υπόλοιπο ανοίγματος θα είναι συνεπώς ίσο με μηδέν.
Βήμα 4
Στη συνέχεια, είναι απαραίτητο να αφαιρεθεί το κόστος (το ποσό των εμπορευμάτων που αποστέλλονται ή οι παρεχόμενες υπηρεσίες) από το εισόδημα (το ποσό των ταμειακών εισπράξεων). Ο αριθμός που προκύπτει θα είναι το υπόλοιπο. Εάν στην αρχή της επιλεγμένης περιόδου ολοκληρώθηκαν οι συναλλαγές, τότε είναι απαραίτητο να ληφθεί υπόψη αυτό το ποσό κατά τον υπολογισμό.
