Οι επιδοτήσεις είναι πληρωμές σε καταναλωτές που πραγματοποιούνται από τον τοπικό ή κρατικό προϋπολογισμό, καθώς και πληρωμές σε τοπικές αρχές ή ιδιώτες και νομικά πρόσωπα που πραγματοποιούν ειδικά κεφάλαια.
Οδηγίες
Βήμα 1
Η ίδια η λέξη «επιδότηση» ήρθε στη ρωσική γλώσσα από τα λατινικά. Το Subsidium μεταφράζεται ως "υποστήριξη", "βοήθεια". Σύμφωνα με τον κώδικα προϋπολογισμού της Ρωσικής Ομοσπονδίας, υπάρχουν δύο τύποι επιδοτήσεων.
Βήμα 2
Ο πρώτος τύπος είναι μια μεταφορά μεταξύ διαφορετικών προϋπολογισμών. Σκοπός του είναι να συγχρηματοδοτήσει τις υποχρεώσεις δαπανών που βρίσκονται στον χαμηλότερο προϋπολογισμό. Ο δεύτερος τύπος επιδοτήσεων είναι το χρήμα που παρέχεται τόσο από προϋπολογισμούς όσο και από εκτός προϋπολογισμού κεφάλαια σε ιδιώτες, καθώς και νομικά πρόσωπα που δεν εκπροσωπούν δημοσιονομικά ιδρύματα.
Βήμα 3
Υπάρχουν πολλές βασικές ιδιότητες που έχουν οι επιδοτήσεις:
- τη στοχευμένη φύση της παροχής κεφαλαίων ·
- παροχή χρηματικών ποσών σε αδικαιολόγητη βάση (ωστόσο, μπορούν να επιστραφούν εάν δαπανήθηκαν για λάθος σκοπό για τον οποίο είχαν διατεθεί) ·
- συγχρηματοδότηση (όρος χρηματοδότησης ιδίων κεφαλαίων).
Βήμα 4
Επιπλέον, γίνεται διάκριση μεταξύ άμεσων και έμμεσων επιδοτήσεων. Η χρήση των άμεσων επιδοτήσεων είναι δυνατή σε περιπτώσεις χρηματοδότησης έργων όπως η θεμελιώδης επιστημονική έρευνα, η επανεκπαίδευση του υπάρχοντος προσωπικού, η εισαγωγή νέων τύπων εξοπλισμού στην παραγωγή και η έκδοση επιχορηγήσεων για αναπτυξιακές εργασίες. Έτσι, οι επιδοτήσεις έχουν δύο ρόλους: ο πρώτος είναι να ενθαρρύνει εκείνες τις βιομηχανίες που θα αποδώσουν οικονομικά στο μέλλον και ο δεύτερος είναι να υποστηρίξει σημαντικά έργα στρατηγικά, αλλά που δεν είναι κερδοφόρα.
Βήμα 5
Τα χρηματικά και φορολογικά ταμεία χρησιμοποιούνται για την πραγματοποίηση έμμεσων επιδοτήσεων. Στις δραστηριότητες του κράτους, αυτό μπορεί να εκφραστεί με την επιστροφή δασμών ή άμεσων φόρων, σε φορολογικά κίνητρα, στην εφαρμογή ασφάλισης καταθέσεων, στην παροχή προτιμησιακών, καθώς και σε εξαγωγικά δάνεια.
