Το λευκόχρυσο είναι ένα σπάνιο μέταλλο χρώματος ασημί-χάλυβα, όπως ο χρυσός, έχει υψηλή χημική αδράνεια: ανθεκτικό στα οξέα, τα αλκάλια και άλλες ενώσεις, διαλύεται μόνο στο aqua regia. Θεμιτά θεωρείται ευγενές μέταλλο. Το πλατίνα είναι τώρα πιο πολύτιμο από το χρυσό, αλλά αυτό δεν συνέβαινε πάντα.
Στον Νέο Κόσμο, για αιώνες πριν από την άφιξη των Ισπανών, τα κοσμήματα από πλατίνα ήταν ισοδύναμα με το χρυσό, αλλά η πλατίνα έγινε γνωστή στους Ευρωπαίους μόνο στα μέσα του 16ου αιώνα. Για πρώτη φορά, οι Ισπανοί παρατήρησαν κόκκους πλατίνας στα μεταλλεία χρυσού της ηπείρου της Νότιας Αμερικής. Το παρατήρησαν και το πέταξαν πίσω στο ποτάμι, πιστεύοντας ότι ήταν ασήμι με ακαθαρσίες. Προσπάθησαν να την ξεφορτωθούν. Από αυτή την παρεξήγηση προήλθε το όνομα του μετάλλου: σε μετάφραση από τα ισπανικά, η λέξη plata σημαίνει κυριολεκτικά «ασήμι» ή «κακό ασήμι». Εκείνες τις μέρες, η πλατίνα αποτιμήθηκε στη μισή τιμή του αργύρου και πολλές φορές φθηνότερη από το χρυσό. Για μεγάλο χρονικό διάστημα δεν βρήκε εφαρμογή, κοσμήματα από πλατίνα δεν φτιάχτηκαν εκείνη τη στιγμή και ήταν δύσκολο να κοπούν νομίσματα, λόγω της ανθεκτικότητάς του. Ο χρυσός διασκορπισμένος με πλατίνα ονομάστηκε «σάπιος», στα ορυχεία οι αρχές ζήτησαν να διαχωρίσουν προσεκτικά το «ασήμι» από τον ανακτημένο χρυσό. Σύντομα παρατηρήθηκε ότι ο πλατίνας και ο χρυσός μπορούσαν να είναι κράματα και οι παραχαράκτες εκμεταλλεύτηκαν αυτήν την ιδιοκτησία. Το λευκόχρυσο άρχισε να υπολογίζεται μόνο στα μέσα του 18ου αιώνα, αφού ο Λούης XVI το ονόμασε «το μέταλλο των βασιλιάδων». Αλλά χρειάστηκαν περίπου εκατό ακόμη χρόνια προτού οι επιστήμονες αποδείξουν το 1838 ότι η πλατίνα είναι ένα ανεξάρτητο χημικό στοιχείο. Λίγο νωρίτερα βρέθηκε στο έδαφος της Ρωσίας, το νέο μέταλλο άρχισε να ονομάζεται "λευκός χρυσός". Το 1824, η εξόρυξη πλατίνας ξεκίνησε για πρώτη φορά στη Ρωσία. Το μεγαλύτερο ψήγμα πλατίνας, βάρους σχεδόν 8 κιλών, βρέθηκε στο ορυχείο Isovsky το 1904, ονομάστηκε "Γίγαντας Ουράλ", τώρα φυλάσσεται στο Diamond Fund. Με την ανάπτυξη της ραδιομηχανικής, του ιατρικού εξοπλισμού, της αυτοκινητοβιομηχανίας, της βιομηχανίας υπολογιστών και του διαστήματος, απαιτήθηκαν εξαρτήματα κατασκευασμένα από ανθεκτικά στη φθορά μέταλλα που δεν διαβρώνουν και δεν αλληλεπιδρούν με παρακείμενα υλικά. Η πλατίνα είχε τέτοιες ιδιότητες, έτσι η ζήτηση για αυτό άρχισε να αυξάνεται. Μαζί με τη ζήτηση, οι τιμές για αυτό το σπάνιο μέταλλο αυξήθηκαν στα ύψη. Στα τέλη του 20ου αιώνα και στις αρχές του 21ου αιώνα, η πλατίνα έγινε το πιο ακριβό από τα ευγενή μέταλλα, διπλασιάζοντας σχεδόν το κόστος του χρυσού. Κατά τη διάρκεια της κρίσης του 2009, η ζήτηση για αυτοκίνητα μειώθηκε και καθώς περισσότερο από το ήμισυ της ετήσιας παραγωγής πλατίνας χρησιμοποιείται στην αυτοκινητοβιομηχανία, η τιμή της πλατίνας μειώθηκε απότομα. Ωστόσο, ένα χρόνο αργότερα, λόγω της βελτίωσης της οικονομικής ευημερίας της κοινωνίας, η ανάγκη για παραγωγή νέων αυτοκινήτων αυξήθηκε και το κόστος της πλατίνας αυξήθηκε. Μέχρι το τέλος του 2010, μια ουγγιά πλατίνας άξιζε τρεις φορές την τιμή μιας ουγγιάς χρυσού. Αυτό το άλμα συνδέθηκε με την ανάκαμψη και τη σχετική σταθεροποίηση της παγκόσμιας οικονομίας. Και το 2011, λόγω της κρίσης στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο χρυσός άρχισε να οδηγεί ξανά στην παγκόσμια αγορά. Επί του παρόντος, η τιμή ανά ουγγιά πλατίνας είναι ελαφρώς υψηλότερη από την τιμή μιας ουγγιάς χρυσού.
