Το 2014, ψηφίστηκε ο νόμος για τις φορολογικές αργίες, που αναμενόταν από πολλούς επιχειρηματίες. Ως αποτέλεσμα, οι νέοι επιχειρηματίες θα έχουν το δικαίωμα να μην πληρώνουν φόρους για ένα ή δύο χρόνια. Μπορεί ο νέος νόμος να αποτελέσει ισχυρό κίνητρο για την ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας στη Ρωσία; Ή είναι καταδικασμένο σε αποτυχία λόγω των εγγενών ελαττωμάτων του;
Η ουσία του νόμου περί φορολογικών διακοπών
Παρέχονται φορολογικές άδειες για νεοεγγεγραμμένους μεμονωμένους επιχειρηματίες για την περίοδο 2015-2020. Από τότε, η κυβέρνηση δεν έχει υπερβεί το καθορισμένο χρονικό πλαίσιο δεν είναι έτοιμη να προβλέψει τις επιχειρηματικές συνθήκες για τα καθορισμένα διαστήματα.
Ταυτόχρονα, οι μεμονωμένοι επιχειρηματίες δεν πρέπει να ασκούν επιχειρηματικές δραστηριότητες στο παρελθόν. Δεν υπάρχουν αναφορές άλλων εκπροσώπων των μικρών επιχειρήσεων, ιδίως εταιρειών σχετικά με το απλοποιημένο φορολογικό σύστημα.
Πρέπει να σημειωθεί ότι ο νόμος δεν είναι υποχρεωτικός για εφαρμογή σε όλη την επικράτεια της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Οι ίδιες οι περιφέρειες έχουν το δικαίωμα να θεσπίσουν τους "κανόνες του παιχνιδιού" για νέους μεμονωμένους επιχειρηματίες και μπορούν να αποφασίσουν εάν θα εισαγάγουν ή όχι φοροαπαλλαγές. Μπορεί επίσης να μην εισάγουν διακοπές δύο ετών, αλλά να περιορίζονται σε ένα χρόνο.
Τα κίνητρα για την έγκριση του νόμου ήταν:
- Το μαζικό κλείσιμο μεμονωμένων επιχειρηματιών το 2013, που ήταν μια απάντηση σε διπλάσια αύξηση των ασφαλίστρων στο Ταμείο Συντάξεων της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Ως αποτέλεσμα, αντί της προγραμματισμένης αύξησης των συνταξιοδοτικών εσόδων, μειώθηκαν σημαντικά. Ταυτόχρονα, ορισμένοι από τους επιχειρηματίες συνέχισαν να λειτουργούν παράνομα. Υποτίθεται ότι η υιοθέτηση του νόμου θα είναι σε θέση να επιστρέψει μέρος του μεμονωμένου επιχειρηματία στο νομικό πεδίο.
- Οι μικρές επιχειρήσεις μπορούν να γίνουν κινητήρια δύναμη της οικονομικής ανάπτυξης. Η κρατική υποστήριξη είναι ιδιαίτερα σημαντική για τις μικρές επιχειρήσεις υπό τις τρέχουσες συνθήκες κρίσης.
- Σύμφωνα με την κυβέρνηση, είναι τα πρώτα δύο χρόνια τα θεμέλια της επιχείρησης. Πολλοί νέοι μεμονωμένοι επιχειρηματίες δεν έχουν ακόμη περιθώριο ασφαλείας, δεν αντέχουν στη φορολογική επιβάρυνση και κλείνουν. Ως εκ τούτου, πιστεύεται ότι οι φορολογικές άδειες αποσκοπούν στην «παράταση της ζωής» μιας νέας επιχείρησης.
Ποιος θα λάβει φορολογικές διακοπές
Κατά την περίοδο έως το 2020, οι περιφέρειες μπορούν να ορίσουν φορολογικό συντελεστή 0% για μεμονωμένους επιχειρηματίες στο απλοποιημένο φορολογικό σύστημα ή βάσει διπλώματος ευρεσιτεχνίας. Η καθορισμένη τιμή ενδέχεται να μην ισχύει για όλους τους συγκεκριμένους εκπροσώπους των μικρών επιχειρήσεων, αλλά μόνο για εκείνους που ασκούν βιομηχανικές, κοινωνικές ή επιστημονικές δραστηριότητες.
Οι περιοχές μπορούν να επιλέξουν τους τύπους δραστηριοτήτων που εμπίπτουν στα οφέλη σύμφωνα με το OKUN ή το OKVED. Για να διατηρηθούν τα οφέλη, είναι απαραίτητο το εισόδημα από αυτούς τους τύπους επιχειρήσεων να είναι τουλάχιστον 70%. Όταν συνδυάζετε διάφορους τύπους δραστηριοτήτων, θα πρέπει να διατηρείτε ξεχωριστά αρχεία.
Οι περιφερειακοί νόμοι μπορούν επίσης να θεσπίσουν πρόσθετους περιορισμούς στη χρήση μηδενικού φορολογικού συντελεστή μεμονωμένου επιχειρηματία. Συμπεριλαμβανομένου του μέσου αριθμού των εργαζομένων και του οριακού ποσού εσόδων.
Μειονεκτήματα του νόμου περί φορολογικών αδειών
Ορισμένες αδυναμίες του νόμου για τις φορολογικές άδειες δημιουργούν αμφιβολίες για το γεγονός ότι ο νόμος μπορεί πραγματικά να γίνει ένα μεγάλο μέτρο επιχειρηματικής υποστήριξης. Έτσι, επεκτείνει την επίδρασή του μόνο σε ένα μικρό τμήμα επιχειρηματιών.
Ο νόμος δεν επιλύει το κύριο πρόβλημα που οδήγησε στο μαζικό κλείσιμο μεμονωμένων επιχειρηματιών, δηλαδή, θα παραμείνουν υψηλά ασφάλιστρα στο PFR. Δεν ισχύουν φορολογικές αργίες. Το γεγονός ότι τα ασφάλιστρα καταβάλλονται στη ΜΧΠ ακόμη και ελλείψει κέρδους μπορεί να εμποδίσει πολλούς να εγγράψουν μια μικρή επιχείρηση με τη μορφή ενός μεμονωμένου επιχειρηματία. Επομένως, έως ότου αναθεωρηθεί το ποσό των ασφαλίστρων, δεν πρέπει να αναμένεται σημαντική αύξηση του αριθμού των μεμονωμένων επιχειρηματιών.
Ταυτόχρονα, πολλοί εκπρόσωποι των μικρών επιχειρήσεων δεν θα μπορούσαν να έχουν πληρώσει ούτε έναν φόρο στο USN ούτως ή άλλως θα μπορούσε να μειωθεί με καταβαλλόμενα ασφάλιστρα στη ΜΧΠ. Σε αυτήν την περίπτωση, η έννοια των φορολογικών αδειών έχει χαθεί.
Πρέπει να σημειωθεί ότι δεν θα συμφωνήσουν όλες οι περιοχές να καθορίσουν μηδενικό συντελεστή. Σε τελική ανάλυση, αυτό υπόσχεται έλλειψη εισοδήματος στους περιφερειακούς και δημοτικούς προϋπολογισμούς. Και το ζήτημα της κατοχής τους είναι ιδιαίτερα έντονο σε περιόδους κρίσης. Αναμένεται ότι ο νόμος θα εισαγάγει όχι περισσότερο από το 20% των περιφερειών.
