Κόστος παραγωγής - κόστος κατασκευαστή ή ιδιοκτήτης εταιρείας που σχετίζεται με την απόκτηση και χρήση διαφόρων παραγόντων παραγωγής. Χάρη σε αυτούς, υπάρχει βελτίωση στις συνθήκες εργασίας, εκσυγχρονισμός του παρωχημένου εξοπλισμού.
Το κόστος παραγωγής χρησιμεύει ως βάση για τον υπολογισμό των χρηματοοικονομικών δεικτών. Είναι μια νομισματική έκφραση της χρήσης παραγόντων παραγωγής απαραίτητων για τη δημιουργία ενός αγαθού. Λειτουργούν ως ο κύριος περιοριστής του εισοδήματος και ο κύριος παράγοντας που επηρεάζει τον όγκο του παραγόμενου προϊόντος. Στη λογιστική, εμφανίζονται ως εκτίμηση κόστους πόρων, καυσίμων, υλικών που χρησιμοποιούνται στην παραγωγή. Το κόστος αυτό είναι μικρότερο από το κόστος των αγαθών κατά το ποσό του κέρδους.
Λειτουργίες κόστους παραγωγής
Οι συναρτήσεις δείχνουν την εξάρτηση του όγκου των παραγόμενων προϊόντων και των ελάχιστων δαπανών για την παραγωγή του. Το οικονομικό κόστος σχετίζεται με τις τιμές των υπηρεσιών, το ποσό των πόρων που χρησιμοποιούνται. Το καλύτερο αποτέλεσμα θα είναι όταν αυξάνετε την παραγωγή με μειωμένο κόστος. Οι βασικοί δείκτες είναι το κόστος τεχνολογίας και παραγωγής. Τα ακόλουθα οδηγούν στη μείωση τους:
- βελτίωση των συνθηκών εργασίας ·
- μετάβαση σε αυτοματοποιημένα συστήματα ·
- διέγερση προσωπικού
- χρήση ποιοτικών πόρων.
Τύποι κόστους παραγωγής
Υπάρχουν διάφορες κατηγορίες δαπανών. Οι Ρώσοι έμποροι διακρίνουν σταθερές και μεταβλητές. Τα πρώτα δεν εξαρτώνται από τον όγκο των προϊόντων που κατασκευάζονται. Αυτές είναι η μίσθωση χώρων, η αμοιβή των διαχειριστών και των διαχειριστών, η υποχρέωση καταβολής εισφορών σε διάφορα κεφάλαια.
Οι μεταβλητές περιλαμβάνουν το κόστος αγοράς πρώτων υλών, ηλεκτρικής ενέργειας και εργατικού κόστους. Αυτός ο τύπος είναι ευαίσθητος σε αλλαγές στον όγκο του προϊόντος που δημιουργείται. Εάν μια εταιρεία αρχίσει να ασχολείται με την παραγωγή, τότε το κόστος αυξάνεται πιο ενεργά σε σύγκριση με τον ρυθμό της εργασίας που εκτελείται. Όταν η εταιρεία πηγαίνει σε εντατικό κύκλο εργασιών, οι μεταβλητοί δείκτες αρχίζουν να αναπτύσσονται λιγότερο ενεργά. Και οι δύο τύποι συμπληρώνουν τα γενικά έξοδα και λαμβάνονται υπόψη κατά την αξιολόγηση της κερδοφορίας της εταιρείας.
Ιδιωτικό και δημόσιο
Αν κοιτάξουμε το κόστος από τη σκοπιά ενός μεμονωμένου παραγωγού, μπορούμε να μιλήσουμε για το ιδιωτικό κόστος. Όταν η κοινή γνώμη λαμβάνεται υπόψη στην ανάλυση, δημιουργούνται εξωτερικότητες. Το τελευταίο μπορεί να είναι θετικό (για παράδειγμα, κόστος εκπαίδευσης) και αρνητικό (αποζημίωση για ζημιές). Δημόσιες και ιδιωτικές απόψεις είναι οι ίδιες εάν δεν υπάρχουν εξωτερικά χαρακτηριστικά.
Εναλλακτική λύση
Βασίζονται στην έννοια του χαμένου κόστους ευκαιρίας. Σύμφωνα με αυτό, το κόστος καθορίζεται ως η αξία άλλων αγαθών. Θα μπορούσαν να εξαχθούν υπό την προϋπόθεση μιας πιο κερδοφόρας χρήσης ενός συγκεκριμένου πόρου. Θεωρούνται πληρωμές που δεν πρόκειται να πραγματοποιήσει η εταιρεία. Αυτά περιλαμβάνουν την απώλεια εισοδήματος λόγω εγκατάλειψης μιας οικονομικής δραστηριότητας υπέρ μιας άλλης.
Ορίζονται εναλλακτικές προβολές:
- νομισματικό εισόδημα που ο προμηθευτής πόρων δωρίζει για τη δική του παραγωγή ·
- το κόστος αγοράς και χρήσης πρώτων υλών ·
- το εισόδημα που πρέπει να παρασχεθεί στον προμηθευτή για να αποκλειστεί η δυνατότητα εναλλακτικής χρήσης των πόρων.
Για αυτήν την ποικιλία, είναι σημαντικό να λαμβάνονται υπόψη οι προσωρινοί παράγοντες.
Λογιστική και οικονομική
Τα λογιστικά κόστη νοούνται ως το ποσό των πληρωμών που πραγματοποιήθηκαν από την επιχείρηση για την αγορά πόρων. Το ακριβές μέγεθος αυτού του δείκτη σάς επιτρέπει να προσδιορίσετε την κερδοφορία της εταιρείας.
Το οικονομικό κόστος περιλαμβάνει τις πληρωμές που πρέπει να πραγματοποιήσει αναγκαστικά η εταιρεία, καθώς και τα έσοδα από προμηθευτές πρώτων υλών. Συνδέονται με την άρνηση παραγωγής εναλλακτικών προϊόντων.
Η έννοια του κόστους βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα
Μια βραχυπρόθεσμη περίοδος θεωρείται μια χρονική περίοδος κατά την οποία μια ομάδα παραγόντων είναι σταθερή και η άλλη είναι ασταθής. Μακροπρόθεσμα, όλες οι συνθήκες παραγωγής είναι μεταβλητές. Στο μέλλον, οποιαδήποτε εταιρεία μπορεί να αλλάξει το μέγεθος της περιοχής των εργαστηρίων παραγωγής, να ενημερώσει πλήρως την τεχνική βάση και να προσαρμόσει το προσωπικό της επιχείρησης. Ως εκ τούτου, κατά τον προγραμματισμό μιας μακροπρόθεσμης επιχείρησης, πραγματοποιείται διεξοδική ανάλυση όλων των δαπανών και καταρτίζεται η δυναμική του κόστους.
Η επιχείρηση μπορεί να οργανώσει παραγωγή διαφορετικών κλιμάκων. Λαμβάνονται υπόψη:
- δείκτες αγοράς
- προβλεπόμενη ζήτηση
- το κόστος του χρησιμοποιούμενου εξοπλισμού.
Εάν το προϊόν δεν έχει μεγάλη ζήτηση ή είναι συγκεκριμένο, δημιουργείται μικρή παραγωγή. Σε αυτήν την περίπτωση, το μέσο κόστος θα είναι χαμηλότερο από ό, τι με τις μεγάλες παρτίδες παραγωγής. Εάν, κατά την αξιολόγηση της αγοράς, αποκαλυφθεί μια σοβαρή ζήτηση, τότε οργανώνεται μια μεγάλη παραγωγή. Θα έχει το χαμηλότερο σταθερό και μεταβλητό κόστος.
