Άρα έρχεται η μέρα που εμπίπτεις στην κατηγορία των ατόμων που ονομάζονται συνταξιούχοι.
Και η ηλικία δεν είναι καν τόσο σημαντική εδώ. Μπορεί να είναι διαφορετικό, και οι λόγοι για τη συνταξιοδότηση είναι, να το θέσουμε ελαφρώς, «διακριτικό». "Ναι, τώρα εγώ, δυστυχώς, η σύνταξη" - ορισμένοι θα σκεφτούν, θυμόμαστε τις προηγούμενες εργάσιμες μέρες τους. Άλλοι, από την άλλη πλευρά, διατηρώντας τα μάτια τους λάμψη, θα πουν ότι η ζωή μόλις ξεκινά. Ναι, φυσικά, πολλοί δεν μπορούν να καυχηθούν για εξαιρετική υγεία. Και αν φανταστείτε τον εαυτό σας ως ηλικιωμένο άτομο, τότε μπορείτε να χάσετε εντελώς την καρδιά. Και χωρίς να το συνειδητοποιήσετε, καταδικάστε τον εαυτό σας στα γηρατειά και τη φθορά. Μην κάνετε αυτό το λάθος. Μην αφήσετε τον εαυτό σας να παραιτηθεί από το τιμόνι και να στείλετε το "πλοίο" σας στην πορεία της ζωής χωρίς καπετάνιο και έλεγχο. Κάντε σχέδια, σκεφτείτε το μέλλον, για εκείνους που σας περιβάλλουν ή μπορεί να είναι κοντά σας. Φυσικά, τι να κάνουμε στη συνέχεια, όλοι πρέπει να αποφασίσουν ανεξάρτητα. Αυτό συμβαίνει συνήθως από μόνο του. Ένα άτομο, απομακρύνοντας το βάρος της ευθύνης και τις ανησυχίες της εργασίας, απλά αρχίζει να κάνει ό, τι του αρέσει περισσότερο. Κατά κανόνα, αυτά είναι τα πράγματα που συνήθως ονομάζονται χόμπι. Οι άνθρωποι, που βρίσκονται σε μια νέα επιχείρηση, πετυχαίνουν γρήγορα. Και αυτό δεν προκαλεί έκπληξη, γιατί κανείς δεν τους ανάγκασε να αναλάβουν δουλειά, τους αρέσει. Ωστόσο, υπάρχει ο κίνδυνος, ωστόσο, η αγαπημένη σας επιχείρηση να σταματήσει να αρέσει λόγω έλλειψης κινήτρων. Άλλωστε, κάνουν τη δουλειά τους όχι για χάρη του αποτελέσματος, αλλά για να περάσουν χρόνο. Ένα από τα κίνητρα μπορεί να είναι το γεγονός ότι κάποιος χρειάζεται την επιχείρησή σας, ότι αυτό που κάνετε ωφελεί άλλους ανθρώπους. Έτσι, θα νιώσετε σαν ένα απαραίτητο και χρήσιμο άτομο. Και όσο περισσότερο κάνετε, τόσο περισσότερο χρειάζεστε. Και αν αυτό ισχύει και τα αποτελέσματα της δουλειάς σας είναι πραγματικά απαιτητικά, τότε είναι λογικό να σκεφτείτε να μετατρέψετε το χόμπι σας σε μια μικρή επιχείρηση, ας το βάλουμε αόριστα σε μια επιχείρηση. «Λοιπόν, εδώ πάμε πάλι στη δουλειά, πάλι για να αναλάβουμε την ευθύνη», λένε οι συνταξιούχοι. Έτσι είναι, και δεν κινείται η ζωή; Το ξύπνημα το πρωί και το να ξέρεις ότι ζεις δεν είναι μάταιο, και είσαι γνωστός και εκτιμημένος για αυτό που μπορείς να δώσεις σε άλλους. Μερικές φορές οι πληγές γίνονται λιγότερο αισθητές και η μοναξιά είναι λιγότερο συχνή. Παίρνετε και πάλι το νόημα της ζωής, εμφανίζονται νέες ιδέες, ο εγκέφαλος αρχίζει να λειτουργεί και το σώμα μπαίνει επίσης στις επιχειρήσεις. Παραδόξως, το σώμα σας χρειάζεται επίσης ένα κίνητρο για την αναγέννηση νέων κυττάρων και τη διατήρηση της ζωτικότητας. «Ποιοι είναι οι κριτές εδώ;» Ρωτάτε. Ναι, εμείς οι ίδιοι, είμαστε έτοιμοι να καταδικάσουμε τον εαυτό μας σε ένα βαρετό χόμπι, μια θλιβερή προσδοκία για το τέλος της ζωής. Ήρθε η ώρα να το σκεφτείτε και να απαλλαγείτε από τον εαυτό σας.
