Τα χρήματα προέκυψαν ως αποτέλεσμα μιας εξελικτικής διαδικασίας στο στάδιο της παραγωγής εμπορευμάτων. Στην ουσία, αντιπροσωπεύουν ένα προϊόν ενός ειδικού είδους, το οποίο ξεχωρίζει από τη σφαίρα άλλων αγαθών και άρχισε να παίζει το ρόλο ενός καθολικού ισοδύναμου.
Λόγοι για την εμφάνιση των χρημάτων
Ως αποτέλεσμα του δεύτερου μεγάλου καταμερισμού της εργασίας, υπήρξε διαχωρισμός της χειροτεχνίας από τη γεωργία. Αυτό δημιούργησε τη βάση για την εμφάνιση της παραγωγής εμπορευμάτων, από εκείνη τη στιγμή η ανταλλαγή μεταξύ ιδιοκτητών άρχισε να είναι τακτική. Ωστόσο, πριν από την έλευση του χρήματος, η ανταλλαγή ήταν δύσκολη, καθώς η ανταλλαγή είναι δυνατή μόνο εάν υπάρχει ζήτηση για ένα προϊόν που προσφέρεται από άλλους πωλητές για ανταλλαγή.
Σταδιακά, ως αποτέλεσμα της μακροχρόνιας ανάπτυξης των σχέσεων εμπορευμάτων, προέκυψε ένα ειδικό είδος προϊόντος, το οποίο άρχισε να παίζει το ρόλο ενός ισοδύναμου. Αρχικά, αυτός ο ρόλος ανατέθηκε σε χρυσό και ασήμι. Τα πολύτιμα μέταλλα είχαν όλες τις απαραίτητες ιδιότητες για αυτό: ομοιομορφία, φορητότητα, χωριστότητα, ακόμη και αισθητική ελκυστικότητα.
Έτσι, ιστορικά, το χρήμα έχει χαρακτήρα εμπορευμάτων. Η χρήση χρημάτων κατέστησε δυνατή τη διαίρεση της διαδικασίας ανταλλαγής αγαθών σε δύο στάδια. Το πρώτο στάδιο είναι η πώληση των κατασκευασμένων προϊόντων σας και το δεύτερο είναι η αγορά των απαραίτητων αγαθών από άλλον κατασκευαστή.
Εξέλιξη μορφών και τύπων χρημάτων
Πριν από την έλευση των χρημάτων, οι λειτουργίες τους εκτελούνταν από κάποια αγαθά. Για παράδειγμα, στα νησιά της Ωκεανίας και ανάμεσα σε μερικές ινδικές φυλές της Νότιας Αμερικής, κοχύλια και μαργαριτάρια χρησίμευαν ως χρήμα. Στο Kievan Rus, τα δέρματα και οι γούνες των ζώων χρησιμοποιούνταν συχνά ως χρήμα.
Σταδιακά, πολύτιμα μέταλλα άρχισαν να διαδραματίζουν το ρόλο του χρήματος. Αρχικά, χρησιμοποιήθηκαν σε κυκλοφορία με τη μορφή πλινθωμάτων. Αλλά αυτή η φόρμα ήταν άβολη. Επομένως, τον 7ο αιώνα π. Χ. μι. τα κέρματα εμφανίστηκαν για πρώτη φορά σε κυκλοφορία. Η ευρεία χρήση κερμάτων οδήγησε στην ολοκλήρωση της διαδικασίας δημιουργίας χρημάτων υψηλού επιπέδου. Η χρήση αυτής της φόρμας είχε αναμφισβήτητα πλεονεκτήματα. Τα χρήματα υψηλού επιπέδου είχαν τη δική τους εγγενή αξία, επομένως το ποσό τους σε κυκλοφορία ρυθμίστηκε σύμφωνα με τις ανάγκες της κυκλοφορίας. Ταυτόχρονα, δεν ήταν πάντα βολικό να χρησιμοποιείται αυτή η μορφή χρήματος σε κυκλοφορία.
Σταδιακά, σε σχέση με την ανάπτυξη σχέσεων εμπορευμάτων-χρήματος, άρχισαν να εμφανίζονται προϋποθέσεις για τη μετάβαση σε μια νέα μορφή χρήματος. Ελαττωματικά χρήματα εμφανίστηκαν στα μέσα του 19ου αιώνα. Η ιδιαιτερότητα αυτής της μορφής χρήματος έγκειται στο γεγονός ότι η ονομαστική τους αξία υπερβαίνει την πραγματική ή την αξία των εμπορευμάτων.
Τα ελαττωματικά χρήματα χωρίζονται σε δύο τύπους:
- μετρητά (χαρτί)
- μη μετρητά (πίστωση).
Το χαρτονόμισμα εκδίδεται από το κράτος · δεν έχει ανεξάρτητη αξία, αλλά είναι προικισμένο με υποχρεωτική αξία. Δεν μπορούν να εκπληρώσουν τη λειτουργία ενός θησαυρού και να βγουν από την κυκλοφορία μόνες τους. Τα χαρτονομίσματα ξεχειλίζουν τα κανάλια κυκλοφορίας και σταδιακά υποτιμούνται. Πιστωτικά χρήματα προέκυψαν κατά την περίοδο του καπιταλισμού για να διασφαλιστεί το εμπόριο σε νέες συνθήκες. Αυτά περιλαμβάνουν κυρίως συναλλαγματικά, τραπεζογραμμάτια και επιταγές. Αυτός ο τύπος χρημάτων άρχισε να χρησιμοποιείται όχι μόνο για την εμφάνιση της σχέσης μεταξύ των αγαθών, αλλά και για τη διασφάλιση της κίνησης κεφαλαίων μεταξύ δανειολήπτη και δανειστών.
