Η όμορφη ιταλική λέξη "υπόλοιπο" είναι το υπόλοιπο που σχηματίζεται στον λογαριασμό. Μπορείτε να ορίσετε ένα χρεωστικό ή πιστωτικό υπόλοιπο. Εξαρτάται από ποια πλευρά του λογαριασμού είναι μεγαλύτερη. Ωστόσο, αυτή η έννοια χρησιμοποιείται όχι μόνο στη λογιστική, αλλά και όταν εργάζεστε σε ανταλλαγές εμπορευμάτων, αναλύοντας το εμπορικό ισοζύγιο ή το ισοζύγιο πληρωμών μιας χώρας.
Οδηγίες
Βήμα 1
Το έργο ενός λογιστή είναι μια σχολαστική λογιστική των ταμειακών ροών στην επιχείρηση. Η ακρίβεια παίζει πολύ σημαντικό ρόλο σε αυτήν, καθώς ακόμη και μια δεκάρα μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρή απόκλιση. Η λογιστική διατηρείται συνεχώς, όλες οι χρηματοοικονομικές συναλλαγές καταγράφονται χρησιμοποιώντας τη μέθοδο διπλής καταχώρησης με τη μορφή καταχωρίσεων λογαριασμού.
Βήμα 2
Ένας λογαριασμός είναι μια λογιστική θέση για κάθε ομοιογενή ομάδα κεφαλαίων και τις πηγές τους. Υπάρχουν δύο όψεις του λογαριασμού: χρέωση και πίστωση. Εξ ου και η διπλή είσοδος της συναλλαγής, η οποία, ενώ δείχνει την κίνηση των κεφαλαίων και από τις δύο πλευρές, δεν αλλάζει το συνολικό υπόλοιπο.
Βήμα 3
Για να προσδιορίσετε το υπόλοιπο, πρέπει να αφαιρέσετε το ποσό του άλλου από τις εγγραφές μιας πλευράς του λογαριασμού. Έτσι, εμφανίζεται η διαφορά μεταξύ των εισερχόμενων ποσών και εξόδων. Εάν η χρέωση υπερβαίνει την πίστωση, τότε το υπόλοιπο ονομάζεται χρεωστικό υπόλοιπο. Εάν η πίστωση είναι μεγαλύτερη από τη χρέωση - πίστωση. Εάν το υπόλοιπο είναι μηδέν, τότε ένας τέτοιος λογαριασμός είναι κλειστός.
Βήμα 4
Διάκριση μεταξύ του αρχικού, του τελικού και του υπολοίπου για την περίοδο. Το εναρκτήριο υπόλοιπο είναι το υπόλοιπο του λογαριασμού στην αρχή της χρονικής περιόδου αναφοράς, το τελικό υπόλοιπο, αντίστοιχα, στο τέλος. Εάν είναι απαραίτητο, υπολογίστε το συνολικό κύκλο εργασιών χρέωσης και πίστωσης. Το άθροισμά τους, λαμβάνοντας υπόψη το σύμβολο, ονομάζεται υπόλοιπο για την περίοδο.
Βήμα 5
Η λογιστική πρέπει να διατηρείται με τέτοιο τρόπο ώστε, αφού μετρήσετε τα υπόλοιπα όλων των λογαριασμών την τρέχουσα στιγμή, θα λάβετε μηδέν. Αυτό ονομάζεται νόμος διατήρησης, όταν το συνολικό ποσό όλων των χρεώσεων ισούται με το συνολικό ποσό των δανείων, το οποίο σας επιτρέπει να ελέγχετε το υπόλοιπο ανά πάσα στιγμή.
Βήμα 6
Τα δεδομένα συναλλαγών και ισοζυγίου πληρωμών χρησιμοποιούνται για τον χαρακτηρισμό συναλλαγών εξωτερικού εμπορίου. Για να βρείτε το εμπορικό ισοζύγιο, αφαιρέστε την τιμή εισαγωγής από την αξία εξαγωγής. Συνήθως, η αναφορά πραγματοποιείται για ένα ημερολογιακό έτος και δείχνει πόσες διεθνείς πωλήσεις της χώρας υπερβαίνουν τις αγορές (πλεόνασμα) ή το αντίστροφο (αρνητικό). Το ισοζύγιο πληρωμών υπολογίζεται ως η διαφορά μεταξύ των ταμειακών ροών από το εξωτερικό και από το εξωτερικό.
