Η κυβέρνηση της Λευκορωσίας θέτει και πάλι το ζήτημα της αύξησης της ηλικίας συνταξιοδότησης. Η πλειοψηφία του πληθυσμού έχει αρνητική στάση απέναντι σε αυτό. Γιατί;
Το ζήτημα της μεταρρύθμισης των συντάξεων τίθεται ξανά στη Λευκορωσία. Η αύξηση της ηλικίας συνταξιοδότησης στη χώρα ξεκίνησε πριν από περισσότερα από δύο χρόνια. Η κυβέρνηση αναγκάστηκε να κάνει ένα τόσο μη δημοφιλές βήμα, αφενός, από τις απαιτήσεις του ΔΝΤ και, αφετέρου, από τη δύσκολη δημογραφική κατάσταση που έχει αναπτυχθεί σε όλη την ΚΑΚ μετά τη δεκαετία του '90. Στις 11 Απριλίου 2016, ο Αλεξάντερ Λουκασένκο υπέγραψε διάταγμα «Βελτίωση της συνταξιοδότησης στις μεταβαλλόμενες κοινωνικο-δημογραφικές συνθήκες» Σύμφωνα με το διάταγμα, μια σταδιακή αλλά αναπόφευκτη αύξηση της ηλικίας συνταξιοδότησης έχει ξεκινήσει στη Λευκορωσία. Η ελάχιστη ηλικία συνταξιοδότησης αυξάνεται κατά έξι μήνες κάθε χρόνο. Εάν πριν από τη μεταρρύθμιση οι γυναίκες αποσύρθηκαν από 55 ετών και οι άνδρες από 60 ετών, τότε έως το 2022 η ηλικία συνταξιοδότησης για τις γυναίκες θα φτάσει τα 58, και για τους άνδρες - 63 ετών. Επιπλέον, η διάρκεια της υπηρεσίας που απαιτείται για τη λήψη σύνταξης γήρατος αυξάνεται επίσης κατά 6 μήνες κάθε έξι μήνες. Αυτή τη στιγμή είναι 16 και μισό χρονών. Έως το 2025, η ελάχιστη διάρκεια υπηρεσίας θα πρέπει να αυξηθεί στα 20 χρόνια.
Τι πιστεύουν οι άνθρωποι και τι λένε οι ειδικοί
Η αύξηση της ηλικίας συνταξιοδότησης είναι ένα από τα πιο μη δημοφιλή μέτρα και η στάση του πληθυσμού έναντι αυτής της μεταρρύθμισης είναι εξαιρετικά δύσκολη. Σύμφωνα με δημοσκοπήσεις του IISEPS, μόνο το 19% του πληθυσμού το 2016 αντέδρασε θετικά σε αυτήν την καινοτομία. Το 70% των ερωτηθέντων αξιολόγησε αρνητικά την πρωτοβουλία της κυβέρνησης να αυξήσει αρνητικά την ηλικία συνταξιοδότησης και την ελάχιστη διάρκεια υπηρεσίας. Το 11% δυσκολεύτηκε να απαντήσει.
Η αντίδραση των ανθρώπων είναι κατανοητή. Πολλοί θεωρούν ότι εξαπατούνται επειδή οι κοινωνικές εγγυήσεις του κράτους γίνονται πιο εύθραυστες. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν φαντάζονται πώς θα λειτουργήσουν με πλήρη δύναμη, λόγω προβλημάτων υγείας, τα οποία, μετά το πενταετές ορόσημο, η συντριπτική πλειοψηφία έχει μειωθεί αισθητά. Μερικοί λένε αδιάκριτα ότι η πλειονότητα των μελλοντικών συνταξιούχων απλά δεν ανταποκρίνονται στη νέα ηλικία συνταξιοδότησης που ορίζει το κράτος. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τους άνδρες, οι οποίοι, σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, πεθαίνουν νωρίτερα από τις γυναίκες.
Μια ανάλυση της κατάστασης με τη συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση αναγκάζει το κράτος να θέσει ξανά το ζήτημα της αύξησης της ηλικίας συνταξιοδότησης. Οι εντάσεις θα επανεμφανιστούν στις συντάξεις μέσα σε λίγα χρόνια. Ποιος είναι ο λόγος για αυτό;
Η αύξηση του πληθυσμού από το 2013 είναι συνέπεια της έκρηξης του μωρού στα τέλη της δεκαετίας του 1980. Τα επόμενα χρόνια, το δημογραφικό «λάκκο» θα υπενθυμίσει και πάλι τα προβλήματα. Επιπλέον, σύμφωνα με τις προβλέψεις των Ηνωμένων Εθνών, σε ολόκληρο τον κόσμο τα επόμενα χρόνια ο αριθμός των ατόμων με αναπηρία θα αυξηθεί και ο αριθμός του πληθυσμού με ικανότητα σώματος θα μειωθεί. Η «γήρανση» του παγκόσμιου πληθυσμού είναι μια θλιβερή πραγματικότητα που πρέπει να ληφθεί υπόψη, λένε πολλοί ειδικοί.
Η παγκόσμια κρίση, η οποία γίνεται αισθητή όλο και πιο συχνά, θα επιδεινωθεί και θα επιδεινωθεί. Επιπλέον, οι εμπειρογνώμονες διαπίστωσαν ότι επί του παρόντος, κατά μέσο όρο, το προσδόκιμο ζωής κατά τη συνταξιοδότηση για τις γυναίκες είναι περίπου 25 χρόνια, για τους άνδρες - μόνο 15. περίπου 65 ετών.
Ατέλεια οικονομικών μηχανισμών
Η εξαιρετικά εκνευρισμένη αντίδραση του λαού προκαλείται επίσης από το γεγονός ότι οι οικονομικοί μηχανισμοί της συνταξιοδοτικής μεταρρύθμισης δεν είναι καλά μελετημένοι. Ορισμένοι βουλευτές και ειδικοί συνιστούν στον πληθυσμό να επανεξετάσει τις δαπάνες του, "να αλλάξει τη συμπεριφορά τους" και να αρχίσει να εξοικονομεί χρήματα για συνταξιοδότηση από νεαρή ηλικία. Τέτοιες προτάσεις προκαλούν ειρωνικό χαμόγελο στους περισσότερους ανθρώπους. Γιατί;
Η μετάβαση από ένα συνταξιοδοτικό σύστημα pay-as-you-go σε ένα χρηματοδοτούμενο δεν μπορεί να ολοκληρωθεί μέσα σε λίγα χρόνια. Τέτοιοι μηχανισμοί έχουν αλλάξει εδώ και δεκαετίες. Επιπλέον, πολλοί άνθρωποι που επέζησαν της δεκαετίας του '90 έχουν αρνητικές εμπειρίες και δεν εμπιστεύονται τα κρατικά ιδρύματα αποταμίευσης, φοβούμενοι ότι οι αποταμιεύσεις ενδέχεται να «εξαντληθούν» ως αποτέλεσμα πτώχευσης των τραπεζών ή «διαλύσουν» στη διαδικασία του πληθωρισμού.
Οι μακροπρόθεσμες καταθέσεις καθίστανται αναποτελεσματικές λόγω του υψηλού επιπέδου πληθωρισμού και τα συνταξιοδοτικά ταμεία είναι ανεπαρκώς ανεπτυγμένα, αν όχι εξαιρετικά αδύναμα. Σε κάθε περίπτωση, κατά την άποψη της πλειοψηφίας των ερωτηθέντων, δεν υπάρχουν αξιόπιστοι συσσωρευτικοί μηχανισμοί που να εγγυώνται την ασφάλεια των οικονομικών πόρων που διατίθενται για τα γηρατειά στη Λευκορωσία σήμερα.
