Τα καθαρά περιουσιακά στοιχεία φαίνεται να είναι μια μάλλον αφηρημένη έννοια, καθώς η αξία τους καθορίζεται αποκλειστικά με υπολογισμό - δεν υπάρχουν φυσικά στη φύση. Ίσως αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι λογιστές συχνά πιστεύουν ότι ο υπολογισμός τους δεν είναι καθόλου απαραίτητος, και οι δηλώσεις που επισυνάπτονται στον ισολογισμό, στις οποίες πρέπει να αναφέρονται, είναι απλώς μια επιπλέον φόρμα.
Έννοια και επιμέτρηση των καθαρών περιουσιακών στοιχείων
Το καθαρό ενεργητικό είναι ένα μέτρο της αξίας των περιουσιακών στοιχείων που κατέχει η εταιρεία, υπολογιζόμενη κάθε χρόνο. Είναι η διαφορά μεταξύ των περιουσιακών στοιχείων στον ισολογισμό της επιχείρησης και των υποχρεώσεων της. Εάν το χρέος της επιχείρησης υπερβαίνει την αξία του ακινήτου, ο δείκτης των καθαρών περιουσιακών στοιχείων θεωρείται αρνητικός. Κατά τον προσδιορισμό της οικονομικής κατάστασης τέτοιων εταιρειών, χρησιμοποιείται μια έννοια όπως η έλλειψη ιδιοκτησίας.
Η διαδικασία αξιολόγησης της αξίας των καθαρών περιουσιακών στοιχείων καθορίζεται από το νόμο και πραγματοποιείται λαμβάνοντας υπόψη τις λογιστικές διατάξεις και άλλους κανονισμούς. Για αυτήν την αξιολόγηση, γίνεται υπολογισμός με βάση τα δεδομένα που περιλαμβάνονται στις οικονομικές καταστάσεις.
Τα περιουσιακά στοιχεία που συμμετέχουν στον υπολογισμό περιλαμβάνουν μη κυκλοφορούντα περιουσιακά στοιχεία του πρώτου τμήματος του ισολογισμού, καθώς και κυκλοφορούντα περιουσιακά στοιχεία που βρίσκονται στη δεύτερη ενότητα, με εξαίρεση τις χρεώσεις για εισφορές των ιδρυτών της εταιρείας στο εγκεκριμένο κεφάλαιο. Από τη λίστα υποχρεώσεων, λαμβάνονται υπόψη οι βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες υποχρεώσεις για δάνεια και δανεισμούς, πληρωτέοι λογαριασμοί, αποθεματικά για μελλοντικά έξοδα και άλλες υποχρεώσεις.
Η μετοχική εταιρεία αξιολογεί την αξία αυτού του δείκτη κάθε τρίμηνο, καθώς και στο τέλος του έτους. Αυτές οι πληροφορίες εμφανίζονται σε ενδιάμεσες και ετήσιες εκθέσεις.
Μέθοδοι αύξησης καθαρών περιουσιακών στοιχείων
Οι λόγοι για τους οποίους προκύπτουν καταστάσεις όταν η δραστηριότητα μιας επιχείρησης αποδεικνύεται μη επικερδής μπορεί να είναι διαφορετική. Μεταξύ των αντικειμενικών παραγόντων, ο κύριος είναι η κατάσταση κρίσης στην αγορά και μεταξύ των υποκειμενικών παραγόντων - η χρήση οποιωνδήποτε φορολογικών συστημάτων. Οι μη επικερδείς δραστηριότητες μπορούν να οδηγήσουν στην εκκαθάριση της επιχείρησης.
Υπάρχουν διάφοροι τρόποι αύξησης του δείκτη των καθαρών περιουσιακών στοιχείων.
Μία από τις πιο κοινές και ευκολότερες επιλογές είναι η αποπληρωμή των συνεισφορών των ιδρυτών. Το χρέος των ιδρυτών μειώνει τα περιουσιακά στοιχεία που περιλαμβάνονται στον υπολογισμό και, κατά συνέπεια, τον δείκτη του μεγέθους των καθαρών περιουσιακών στοιχείων.
Μια άλλη επιλογή μπορεί να είναι η αύξηση του εγκεκριμένου κεφαλαίου, η οποία πραγματοποιείται λόγω πρόσθετων εισφορών των μελών της εταιρείας ή άλλων προσώπων που γίνονται δεκτά σε αυτήν την εταιρεία. Μπορεί να συμβεί αυξάνοντας την αξία των υπαρχουσών μετοχών ή εκδίδοντας επιπλέον, καθώς και μέσω της επανεκτίμησης των άυλων περιουσιακών στοιχείων.
Είναι επίσης δυνατό να αυξηθεί αυτός ο δείκτης με την αύξηση των μελλοντικών εσόδων. Σε αυτήν την περίπτωση, η εταιρεία πρέπει να επανεξετάσει τις υποχρεώσεις που μπορούν να χαρακτηριστούν ως μελλοντικά έσοδα.
Ένας από τους τρόπους είναι να μειωθούν οι ακάλυπτες απώλειες, κάτι που γίνεται παρέχοντας στους μετόχους δωρεάν βοήθεια Ωστόσο, παρέχονται φορολογικά έξοδα για το ποσό αυτών των ενέσεων, το οποίο μπορεί να φτάσει το 20%.
