Κατά τη σύνταξη του ισολογισμού της επιχείρησης, όλα τα επιχειρηματικά αρχεία συνήθως αποδίδονται είτε σε ένα περιουσιακό στοιχείο είτε σε μια υποχρέωση. Εάν τα αθροίσματα στη συνολική γραμμή είναι τα ίδια, αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχουν σφάλματα στους υπολογισμούς και είναι δυνατή η προετοιμασία αναφορών εγγράφων με βάση τα προκύπτοντα δεδομένα.
"Ποια είναι η θεμελιώδης διαφορά μεταξύ ενός περιουσιακού στοιχείου και μιας υποχρέωσης;" - ένα ερώτημα που δεν αφήνει ειρηνικά τους μελλοντικούς οικονομολόγους, καθώς και εκείνους που σκοπεύουν να κατανοήσουν όλες τις αποχρώσεις της λογιστικής και της χρηματοοικονομικής λογιστικής. Και το ίσο σύμβολο μεταξύ των δύο γραφημάτων ισορροπίας προκαλεί κάποια σύγχυση. Πράγματι, γιατί συμβαίνει αυτό;
Η δομή του υπολοίπου περιλαμβάνει διάφορα τμήματα: 2 από αυτά είναι γραμμένα στην αριστερή πλευρά, τα υπόλοιπα - στα δεξιά. Η στήλη "περιουσιακό στοιχείο" αντικατοπτρίζει τρέχοντα κεφάλαια (μετρητά, αποθέματα, εισπρακτέους λογαριασμούς, βραχυπρόθεσμες επενδύσεις) και μη κυκλοφορούντα (πάγια περιουσιακά στοιχεία, άυλα περιουσιακά στοιχεία, μακροπρόθεσμες επενδύσεις, κατασκευή σε εξέλιξη) του οργανισμού. Το ακίνητο που βρίσκεται στη διάθεση της επιχείρησης καταγράφεται εδώ. Είναι δυνατόν να προσδιοριστεί ότι ανήκει σε περιουσιακά στοιχεία με μια σειρά σημείων:
- υπάρχει δυνατότητα διάθεσης χρημάτων ·
- το ακίνητο υπόσχεται να λάβει παροχές στη μελλοντική περίοδο ·
- ο οργανισμός έχει τα δικαιώματα χρήσης υλικών περιουσιακών στοιχείων.
Οι υποχρεώσεις περιλαμβάνουν μέσα σχηματισμού ακινήτων:
- κεφάλαιο και αποθεματικά ·
- δανεισμένο κεφάλαιο.
Τα ίδια κεφάλαια ανήκουν στην επιχείρηση και επηρεάζουν τη δημιουργία ορισμένων περιουσιακών στοιχείων. Και τα κεφάλαια που προσελκύει ο οργανισμός για τη διεξαγωγή δραστηριοτήτων, ανάλογα με την περίοδο χρήσης, εξομοιώνονται με βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες υποχρεώσεις. Αποτελούν ένα δανεισμένο κεφάλαιο και πρέπει να επιστραφούν σύμφωνα με τη σύμβαση.
Έτσι, το ποσό της περιουσίας της επιχείρησης είναι πάντα ίσο με τις πηγές της σύστασής της. Σε τελική ανάλυση, εάν ένας οργανισμός έλαβε δάνειο από τράπεζα, τότε τα κεφάλαια κατευθύνονται στην απόκτηση σημαντικών αξιών. Ως αποτέλεσμα, το περιουσιακό στοιχείο (η αξία του αποκτηθέντος ακινήτου) ισούται με την υποχρέωση (το ποσό του τραπεζικού δανείου). Για τιμές που δεν προβλέπονται από τον ισολογισμό, εφαρμόζεται λογιστική εκτός ισολογισμού.
